Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<97.>>

Heinrich bestätigt der Kirche von Huy den Besitz eines von Willebert (von Marchin) geschenkten, jedoch durch den Grafen Lambert zugunsten Arnulfs entfremdeten Teils der Villa Sennene.

Mainz, 1111 Oktober 22.

Vorbemerkung Thiel, Stand: 2010

Abschrift des ausgehenden 13. Jh. im Kopialbuch des Kollegiatstiftes Huy p. 7 no 16 im Staatsarchiv zu Huy (B).

Druck aus B: Schoolmeesters-Bormans in Compte rendu de la comm. royale d’hist. 4.1,106 no 6.

Reg.: Wauters, Table chronol. 7,200. – Stumpf Reg. –.

Verfasst von Notar Adalbert A, der hier, anders als in dem VU.-abhängigen D.96 vom selben Tage, auf sein eigenes Diktat zurückgreift; insbesondere die Korroboratio stimmt wörtlich mit derjenigen von DD.91 und 92 überein (ähnlich in D.89). Auffällig und singulär ist das augusta auctoritate. Die vom Kopisten weggelassenen Unterfertigungszeilen haben sicherlich denjenigen von D.96 entsprochen.

Zu möglicher Identifizierung der genannten Personen vgl. Schoolmeesters-Bormans a.a.O. 107 Anm. 4–6. Bei dem dort für die Identifikation des Grafen Lambert vorgeschlagenen, auch in D.†234 genannten Lambertus comes de Acuto Monte (Montaigu, arr. Löwen, prov. Brabant) handelt es sich um einen Sohn des Grafen Kuno von Montaigu († 1106 April 30) und Bruder des Tibald von Fouron; zu letzterem vgl. DD.276 und †305, in denen Lambert mit der bloßen Bezeichnung Lambertus comes als Zeuge genannt ist; zu Lambert vgl. Boeren, De Oorsprong van Limburg en Gelre 48f. und Genealogie auf S. 51.

[I]n nomine sancte [et individue trinitatis]. Henricus divina favente clementia [quartus] Romanorum imperator augustus. Omnibus Christi nostrique fidelibus tam futuris quam presentibus notum fieri volumus, quoniam partem ville, que vocatur Sennin, quam Willebertus Hoyensi ecclesie contulerat et comes Lambertus ad usus Arnulphi iniuste invaserat, liberam fecimus eamque perpetuo iure habendam fratribus eiusdem ecclesie concedimus et id ratum firmumque augusta auctoritate precipimus. Si quis autem episcopus aut comes aut alia quelibet regni nostri magna vel parva persona hoc preceptum violare presumpserit, banno nostro subiaceat et noster inimicus inrecuperabiliter existat. Ut autem hoc ab omnibus credatur et omni evo inviolabile permaneat, hanc cartam inde conscriptam et manu propria corroboratam impressione nostri sigilli, ut apparet inferius, iussimus insigniri.

Datum XI. kl. novembris, indictione IIII, anno dominice incarnationis millesimo CXI, regnante Henrico quinto rege Romanorum anno VI, imperante primo; actum est Maguntie; in Christo feliciter amen.