Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<78.>>

Heinrich nimmt das nach der Ordnung von Cluny verfasste Kloster San Benedetto Po mit seinen Besitzungen in seinen Schutz und gewährt ihm die Immunität.

Verona, 1111 Mai 21.

(C.) In nomine sanctae et individuę trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus Alberico abbati sancti Benedicti iuxta Padum eiusque successoribus per ordinem abbatis Cluniacensis ibidem constituendis in perpetuum. Sane credimus nos in huius vitę cursu feliciter imperare et summę pietatis munere cęlestis patrię gaudia promereri, si studuerimus circa dei ęcclesias, quę ab impiis opprimuntur, opera pietatis exercere et ipsas et earum bona, unde Christi pauperes in eius servicio sustentari debent, imperiali potentia nobis a deo concessa conservare atque defendere. Quapropter omnibus Christi nostrique fidelibus tam futuris quam presentibus notum fieri volumus, qualiter nos omnipotentis dei causa et ob regni nostri stabilitatem et animę nostrę nostrorumque parentum perpetuam salutem, devota et exaudibili petitione Cluniacensis ęcclesię, cuius fraternitatem diligimus et habemus, monasterium sancti Benedicti inter Padum et Larionem situm, abbatem et monachos, qui modo in eodem loco sunt deo servientes vel post futuri sunt per ordinem Cluniacensem, et omnia bona eius mobilia et immobilia: videlicet insulam sancti Benedicti cum ęcclesia sancti Floriani et omnibus ad eandem ęcclesiam pertinentibus; insulam, quę vocatur Gurgo, cum ęcclesia eiusdem insulę et pertinentiis suis; Casale Barbatum cum ęclesia sancte Marię et sancti Laurentii earumque pertinentiis; Septingenti cum ęcclesia sancti Michahelis eiusque pertinentiis et cum ripatico de transitu navium; decimam partem curtis, quę vocatur Burbassium, cum ęcclesia sancti Iohannis suisque pertinentiis; locum qui vocatur Nucetula; domum hospitalis apud Mantuam cum pertinentiis suis; ęcclesiam sancti Ualentini de Maringo cum terris ab eadem ęcclesia detentis; ecclesias sancti Uiti et sancti Iusti de Medula cum pertinentiis suis, et terras, quas predictum monasterium ibi possidet; ęcclesiam sancti Michahelis de Cotorlione cum pertinentiis suis; ecclesiam sancti Benedicti apud Ficariolum cum pertinentiis suis; ęcclesiam sanctę Agathę apud Ferrariam cum pertinentiis suis; monasterium sancti Cipriani apud Uenetiam cum pertinentiis suis; ecclesiam sancte Helene apud Tassariam cum pertinentiis suis; Concam cum ęcclesia sancti Leonardi et omnibus pertinentiis suis; locum, qui dicitur Foculare, cum ęcclesia sancti Nicolai et omnibus decimis eiusdem loci; ecclesias sancti Benedicti et sancte Marię apud Gunzagam cum omnibus decimis eiusdem loci ceterisque earum pertinentiis; Caput Uici; Villulam cum ęclesia sanctę Marię et cum omnibus decimis et pertinentiis suis; Custellum cum ęcclesia sancti Bartholomei et omnibus decimis eiusdem loci; Gabianam cum ęcclesia sancti Andreę et omnibus decimis eiusdem loci; ecclesiam sancti Uenerii de Marceneta cum medietate eiusdem castri et pertinentiis suis; ecclesiam sancti Michahelis de Telliore cum pertinentiis suis; ecclesiam sancti Bartholomei de Lucca cum pertinentiis suis, sanctum Martinum in Colle cum pertinentiis suis; ęcclesiam sancti Leonardi apud Parmam et omnia, quę predictum monasterium in eodem episcopatu detinet; ęcclesiam sancti Sixti de Lecto Paludano cum pertinentiis suis; ęcclesias sancte Marię et sancti Iohannis in episcopatu Bononiensi cum pertinentiis earum; decimas de Roncis Guntardi; terras, quas predictum monasterium detinet in Monticulo; et in Birupto; cetera quoque omnia, quę sepedictum monasterium nunc tenet vel in futuro adquisierit, per hanc mundiburdialem paginam sub tutelam nostrę defensionis suscipimus. Precipimus etiam, ut nullus potens vel impotens supradictum locum sancti Benedicti et omnia ad eum pertinentia sub nostra defensione suscepta invadere presumat vel in aliquo molestare, sed nunc et semper habeantur in secura libertate. Si quis igitur archiepiscopus, episcopus, dux, comes, vicecomes vel alia quęlibet persona magna vel parva, cuiuscumque condtionis fuerit, huius nostrę pietatis concessam libertatem in aliquo violare presumpserit, mille libras auri boni compositurus banno nostro subiacebit, dimidietatem camerę nostrę et dimidietatem supradictę ęcclesię. Ut autem hoc ab omnibus firmiter credatur et inviolabile permaneat, hanc cartam inde conscriptam impressione nostri sigilli iussimus insigniri.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi. (M.7.)

Burcardus Monasteriensis episcopus et cancellarius vice Alberti archicancellarii, Maguntine sedis electi, recognovit. (SI.3.)

Data XIImo kl. iunii, indictione IIII, anno dominicę incarnationis millesimo CXI, regnante Heinrico quinto rege Romanorum anno V, imperante primo, ordinationis eius XI; actum est Veronę; in Christo feliciter amen.