Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<72.>>

Heinrich nimmt Kloster und Eremitei von Camaldoli mit den untergebenen Klöstern in seinen Schutz und gewährt den Untertanen den alleinigen Gerichtsstand vor dem Papst oder ihm selbst.

Bei Forlimpopoli (1111 April) – 1111 Mai 2, (Modena?).

(C.) In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Desiderium nostrum est ea semper per dei gratiam operari, quę ei placeant, votis religiosorum virorum imperatoria Iargitate et regia pietate satisfaciendo et eorum petitiones exaudiendo, ut ipsi orent assidue pro nostra salute et pro imperii nostri stabilitate, credentes nos hoc modo regnare feliciter et ęternam consequi gloriam. Quapropter omnibus Christi nostrique fidelibus tam futuri temporis quam presentis notum fieri volumus, qualiter nos causa dei et ob dilectionem beatę Marię virginis et pro salute nostra tam presenti quam futura nostrorumque parentum, digno interventu Frederici Coloniensis archiepiscopi et episcoporum: Harthvici Ratisponensis, Othonis Bauembergensis, Erlvngi Werceburgensis, necnon comitum: Hermanni de Saxonia, Berengarii de Bauuaria, aliorumque multorum nostrorum fidelium tam Latinorum quam Theuthonicorum, Gamaldvliense monasterium et heremum, sancti Saluatoris et sancti Donati, cum omnibus, que ad ea pertinent, nominatim monasterium sancti Bartholomei in Anglari cum castellis, ecclesiis, monasteriis, feodo, ermanniis et cum omnibus, que fuerunt Bernardini, qui fuit filius Sidonie, et monasterium sancte Marie in Triuio cum omnibus pertinentiis suis, et monasterium sancti Fricdiani et sancti Michahelis situm in Pisana urbe et sancti Savini extra eandem urbem in comitatu, et monasterium sancti Saluatoris de terra Berardinga et alia omnia, quę sunt vel erunt sub eius regimine iam adquisita vel semper adquirenda, in quibuscumque locis sita sunt, sub tutelam nostre defensionis per hanc preceptalem paginam suscepimus. Precepimus etiam, ut nullus eorum, qui modo habitant vel aliquo tempore habitare vel vivere debent sub eiusdem monasterii regimine, eat ad placitum vel distringat se ante quamlibet personam nisi ante papam vel ante nosmetipsos, sed in omni libertate vivant et sua bona absque ulla contradictione vel molestia teneant, habeant at[que] possideant omni tempore. Si quis igitur dux, marchio, episcopus, comes, vicecomes vel alia quelibet persona magna vel parva, cuiuscumque conditionis fuerit, predam, assultum vel quamlibet aliam molestiam inferendo huius nostre preceptalis pagine concessionem atque confirmationem violare presumpserit, mille libras auri compositurus banno nostro subiacebit, medietatem nostre camære et medietatem predicti monasterii habitatorib[us]. Ut autem hoc credatur ab omnibus et omni evo inviolabile permaneat, hanc cartam inde conscriptam impressione nostri sigilli insigniri iussimus.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris avgutstoni (!). (M.7.)

Burcardus Monasteriensis episcopus et cancellarius vice Alberti archicancellarii Maguntine sedis electi recognovit. (SI.D.)

Data VIo non. maii, indictione III, anno dominice incarnationis millesimo CXI, regnante Henrico quinto rege Roman(orum) anno V, imperante I, ordinationis eius XI; actum est iuxta Forumpompolii; in Christi nomine feliciter amen.