Heinrich genehmigt die auf einem Tausch zwischen B. Otto von Bamberg und dem Grafen Heinrich (von Spanheim) beruhende Hergabe des Gutes Bischolfisdorf an das Kloster St. Paul (im Lavanttal).
(1111–1122).
Vorbemerkung Thiel, Stand: 2010
Vgl. die undatierte Traditionsnotiz bei Schroll, UB des Benedictiner-Stiftes St. Paul in Kärnten 20 cap. XIII (zu 1111–1122): Notum sit omnibus, qualiter predium, quod vocatur Bischolfisdorf, firma sit stabilitate in cambium permissu Hainrici imperatoris augusti IIII. de domino Ottone Babenbergensi episcopo ab abbate nostri monasteri; quod idem lodium[!] secundum determinationem missorum episcopi et legale vadimonium tradidit comes Hainricus altari sancti Pauli collata sibi primitus ab episcopo super hoc advocati potestate postque ab eo traditum … (folgt Zeugenliste).
Der Terminus ante quem für die Tauschaktion ergibt sich aus dem Todesdatum Herzog Heinrichs III. von Kärnten († 1122 Dez. 4), des letzten Eppensteiners, nach dessen Tod Heinrich V. das Herzogtum an dessen Patensohn, den hier noch als comes bezeichneten Heinrich (IV.) von Spanheim, übertrug; vgl. Meyer von Knonau, Jahrb. 7,223ff., Schroll a.a.O. 21 Anm. 5. – Bischolfisdorf identifiziert Schroll a.a.O. Anm. 2 (vgl. ferner S. 88 no 7 Anm. 1 und S. 92 no 19 Anm. 2) mit dem Kollerhof in der Nähe (1 km ssw.) von St. Paul.