Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<†289.>>

Unecht.

Heinrich bestätigt auf Bitten des Abtes Ernst und auf Intervention des Grafen Ludwig (II., des Springers) dem Kloster Reinhardsbrunn das auf dem Tauschwege erworbene Gut Steininfirst mit allem Zubehör und fügt eine Grenzbeschreibung hinzu.

Worms, 1111 August 27.

(C.) In nomine summae et individuae trinitatis. Heinricus divina annuente clementia Romanorum imperator augustus. Notum esse volumus omnibus tam futuri quam presentis temporis fidelibus, qualiter nos petitione Ernesti venerabilis abbatis Reginherisbrunnensis cęnobii et Lůdouuico comite comite interveniente predium, quod dicitur Steininfirst, suo monasterio in proprietatem concambio quodam acquisitum erga H[art]vvigum Hersfeldensem abbatem per manum Sizonis comitis advocati sui, duobus videlicet mansis et dimidio in villa Merchesliebe dicta, necnon erga Cu[ni]g[und]am cum sex mansis in Ingrisliebe, Tuteliebe, H[ant]scuhesliebe, Magoldesliebe, necnon erga palatinum comitem Sigefridum eiusque coniugem Gerdrudem, qui partem ad se pertinentem felici commutatione, scilicet pro remedio animarum suarum partim pro servitio ab abbate et fratribus sibi impenso tradiderunt, regia auctoritate predicto cęnobio Reginherisbrunnon stabilitum esse perpetualiter, libere et quiete possidendum volumus, quod subscriptis lachis circumseptum videtur: A loco, ubi rivulus Batenbach influit Louffaha, et sic deorsum per decursum illius ad fontem quendam, qui est iuxta cummulos, inde per verticem cummulorum inter plagam aquilonalem et orientalem ad Stoitesakkara et sic ad vadum, quod est iuxta Mochonouua in Chûnbach, inde ad fontem, qui est ad Espinifelt, inde contra meridiem in Manigfaltbach et sic sursum ad locum, qui dicitur Fiurstat, sicque deorsum ad supradictum rivulum Batinbach, cum omnibus appenditiis ad prenominatum predium pertinentibus, pratis, pascuis, silvis, venationibus, piscationibus, viis et inviis, cultis et incultis, exitibus et reditibus, quaesitis et inquirendis, cum omni utilitate, quae possit aliquo modo nominari vel dici, hoc imperiali censura statuentes, ut nulli omnino hominum liceat quicquam molestię inferre quavis occasione abbati et monachis eius iure possidentibus illud. Et ut haec nostrae pietatis confirmatio ab omnibus semper credatur et stabilis potentialiter permaneat, hanc inde kartam testamentariam conscriptam et manu propria corroborantes sigilli nostri impressione insig[ni]ri iussimus.

Manu propria scriptum. (SMP.)

Signum domni Heinrici (M.) quarti imperatoris augusti invictissimi. (SI.F.)

Adalbertus cancellarius vice Mogontinae acclesiae (!), quae nunc archicancellaturam tenet, recognovi.

Data VI. kl. sept., anno dominicae incarnationis MCXI, indictione V, anno domni Heinrici IIII. imperatoris imperii eius I, regni autem VII; actum Wormaciae; feliciter.