(C.) In nomine sanctae et individuę trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Quoniam in imperiali dignitate ad hoc cęteris videmur preminere mortalibus, ut iudicium et iusticiam faciamus omnibus iniuriam patientibus, idcirco fidelibus nostris tam presentibus quam futuris notum esse volumus, qualiter fidelis noster Berengozvs abbas sancti Maximini de quodam fidele (!) nostro Godefrido scilicet palatino comite per hos VIII annos nobis conquestus est sepius, eô quod quasdam curtes et ęcclesias, unde per III menses victualia debent procurari fratribus, violenter sibi auferens suis non veritus est beneficare militibus. Cuius querimoniam ac peticionem pro amore dei et reverentia beati Maximini et per interventum dilectissimę coniugis nostrę Mathildis reginę necnon Berengeri comitis de Sulzbach et Ottonis de Salmena, sed et Cōnradi et Godefridi de Nōrinberg et Stephani Oyensis aliorumque fidelium nostrorum clementer suscipientes, villas has, idest Guntershusen et Rosbach, Mannendal et Narheim, Holzhusen et Vkinesheim, Sueppenhusen etiam et Folmarsbach ac Basinheim, necnon et has ęcclesias Weldestein, Albucho, Gozolfesheim, Husen et Weinheim cum omnibus ad se iuste et lęgaliter pertinentibus beato Maximino et fratribus sibi famulantibus ea ratione reddimus atque firmamus, ut nullus successorum nostrorum regum vel imperatorum, nullus etiam dux aut comes de eisdem rebus quicquam imminuere presumat, sed abbas et fratres ad prebendam suam et ad utilitatem monasterii ea libere et secure possideant. Sed et hoc fideles nostros presentes scilicet et futuros ignorare nolumus, quod, sicut fidelem nostrum Anshelmum de Mollesberch, qui a dominio predicti abbatis aliquandiu iniuste fuerat ablatus, ante VIIIIo annos privilęgii nostri auctoritate prenominato abbati recognovimus et reddidimus, ita et nunc beato Maximino et eidem abbati suisque successoribus cum beneficio suo, quod est Brichina et Sæltris, denuo eum recognoscimus et recognoscendo firmamus, ea scilicet ratione, ut ipse et filius eius Heinricus idem beneficium, quod Anshelmus avus eorum ab eodem loco per precariam acquisierat, pacifice semper et quiete detineant; si autem sine herede defuncti fuerint, tunc abbas et fratres ad utilitatem monasterii eadem bona et possessiones libere recipiant et secure possideant. Preterea vero curtim quandam et ęcclesiam in villa Suaueheim, quam genitor noster apud Spiram divina correptione terribiliter commonitus de Heinrico ministeriali suo aliis bonis redemit et beato Maximino privilegii sui auctoritate restituit, hanc itaque curtem cum omnibus in Euernesheim aut Bricenheim ad eam iuste et legaliter pertinentibus de manu Wolfgeri ministerialis nostri, qui contra preceptum nostrum hoc in anno eam violenter invasit, sub obtentu gratię nostrę imperialiter interdicimus et prefato confessori Christi Maximino ac fratribus sibi famulantibus per hanc privilegii nostri auctoritatem confirmando reddimus et reddendo confirmamus, quatinus idem fratres in vigiliis et missarum celebrationibus cum memoria genitoris nostri memoriam etiam nostram habere dignentur in omnibus. Et quia tanta infirmitate opprimi iam videmur, ut de presentis vitę securitate interdum dubitare cogamur, idcirco non solum prefatę ęcclesię iudicium et iusticiam ad presens facere decrevimus, sed etiam omnibus ęcclesiis, quę in regno et imperio nostro a nobis aut nostris suis privatę sunt rebus, ab ista die et deinceps vita comite bona sua coram deo integre nos reddituros esse promittimus. Si autem divina vocatione de hac luce tam repente migraverimus, ut per nos ipsos, quod absit, hęc omnia implere nequeamus, tunc non solum apostolico et episcopis, in quorum diocęsi bona ęcclesiarum invasa sunt, raptores earum spiritali gladio feriendos derelinquimus, sed etiam successori nostro cunctisque regni principibus pro salute animarum suarum ac nostra causam hanc in Christo determinandam committimus. Harum quippe rerum omnium cartam hanc fecimus conscribi et propria manu eam subter firmantes sigilli nostri impressione iussimus insigniri.

Signum Heinrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi. (M.9.) (SI.D.)

Philippus cancellarius recognovi vice Adelberti Mogontini archicancellarii.

Data apud Tuisburc anno dominicę incarnationis MCXXVo, indictione III, non. maii; in Christi nomine feliciter amen.