Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<267.>>

Heinrich nimmt auf Bitten Papst Calixts II. Kloster und Eremitei von Camaldoli und dessen Kongregation in seinen Schutz und bestätigt die durch Papst Paschal (II.) erfolgte Unterstellung des Klosters Sesto.

Worms, 1124 Juli 25.

In nomine sanctę et individuę trinitatis. H. divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Scientes et nullo modo dubitantes nos per dei omnipotentis gratiam atque misericordiam non solum id esse, quod sumus, sed et futuros esse, quod speramus et credimus, universa quidem, quę ad eum spectant, creatorem videlicet omnium et gubernatorem, dominum nostrum, tueri et conservare et debemus et volumus, sed illa maxime loca venerabilia et sanctissimas domos earumque congregationes privilegiis munire ac preceptis imperialibus corroborare, quę divinę et sacrosanctę religionis tam fama quam veritate nituntur. Notum sit itaque omnibus nostro subiectis imperio, quod petitione karissimi patris nostri Calixti papę secundi ac interventu Wilielmi Prenistini episcopi necnon et precibus Iohannis viri reverentissimi, prioris Kamaldulensis monasterii, pro salute animę nostrę ac antecessorum parentum nostrorum predictum Kamaldulense monasterium et sanctissimam heremum cum omnibus æcclesiis, monasteriis, hospitalibus seu quibuscumque venerabilibus locis et congregationibus eidem monasterio vel heremo commissis seu inantea committendis omnibusque eorum pertinentiis, personis et rebus, castellis, curtibus seu villis, mobilibus et immobilibus seu quibuslibet possessionibus eis iuste et legaliter adquisitis et adquirendis sub nostrę tutelę mundiburdio ac protectione suscepimus. Insuper et Sextensis monasterii curam et ordinationem a beatę memorię Paschale papa predicto Kamaldulensi monasterio seu heremo commissam longe veraciter nobis relatum esse credimus precedentibus precibus venerabilis pro tempore abbatis eiusdem Sextensis monasterii et bonę memorię Rodulfi Lucensis episcopi, in cuius epischopii parrochia situm fuerat predictum monasterium de loco, qui vocatur Sexto, quod Sextense superius apellavimus, sic manere precipimus, sicut a predicto Paschale papa ordinatum fuisse et legimus et cognovimus, et hoc nostro imperiali et inviolabili decreto confirmamus. Constituimus insuper firmiterque decernimus, ut nullus dux seu marchio, comes vel vicecomes, episcopus vel archiepiscopus, nulla omnino magna parvaque persona iamdictum monasterium Kamaldulense vel heremum seu eis commissa, ut superius scriptum est, neque de personis neque de rebus seu possessionibus eis iuste adquisitis vel adquirendis molestare audeat vel inquietare, tollere, contendere seu minuare, intromittere vel devestire absque legali iudicio seu prefati Sextensis monasterii curam et ordinationem prenominato Kamaldulensi monasterio comissam quidem a predicto papa Paschale, a nobis autem salvo iure ac potestate imperii confirmatam contradicere ullo modo presumat. Cuius nostri imperialis precepti seu et confirmationis si quis, quod absit, violator extiterit, sciat se auri purissimi libras centum esse compositurum, medietatem camerę nostrę et medietatem ei vel monasterio vel venerabili loco, quem lesisse constiterit et indubitanter claruerit. Quod ut verius credatur et firmius custodiatur, propria manu subscripsimus et sigilli nostri impressione iussimus insigniri. Huius rei testes adhibuimus: Guilielmum epischopum Prenestinum et cardinalem et Pontium Cluniacensis monasterii abbatem et Gotofridum palatinum comitem, Ottonem comitem, Adulfum comitem, preter alios, qui interfuerunt, quamplures.

Signum Henrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi.

Philippus cancellarius recognovi vice A. archicancellarii Maguntini archiepiscopi.

Data anno dominicę incarnationis millesimo centesimo vigesimo IIIIo, VIIIo kl. aug., inditione II; Wormatię; feliciter amen.