(C.) In nomine sanctę et individuę trinitatis. Heinricus dei gratia Romanorum imperator augustus. Ecclesiarum consulere utilitatibus constat acceptum esse coram deo et hominibus. Unde ad fidelium Christi tam futurorum quam presentium transfundimus noticiam, quod in regno nostro quidam magni nominis comites Berhtoldus et Otto cum coniuge sua Hazacha et filiis suis Ekkehardo, Bernhardo quoddam monasterium in episcopatu Frisingensi, in pago Ouskowe, iuxta fluvium Glána, in comitatu Húsen, quod Usenhouen dicitur, pro remedio animę suę fundaverunt. Transacto autem tempore, dum idem locus inhabitationi et conversationi cęnobitarum nimis difficilis et ineptus esset, necessitati et petitioni eorum condescendentes predictorum virorum nepotes, videlicet comitissa Beatrix et filii eius, comites Chǒnradus et Otto de Dachowe, necnon palatinus comes Otto et patrueles sui Otto, Bernhardvs, Ekkehardus, predictum cenobium Skiren transferri fecerunt et per manum fideiussoris sui ad altare sancti Petri principis apostolorum Romam obtulerunt, multa beneficia et predia large et benivole addentes et pro remedio animę suę omni proprietario et hereditario iure et servitio eiusdem cenobii se abdicantes Brunoni abbati et eius successoribus ad utilitatem fratrum inibi deo servientium liberam dispensationem et administrationem delegaverunt, ea conditione, ut omnia, quecumque ad prius monasterium Vsenhouen pertinuerunt, ad istud quoque monasterium Skîren pertineant. Et ut idem cenobium perpetualiter sub Romano mundiburdio et tutela permaneat, statuerunt, ut singulis annis ab abbate eiusdem cenobii aureus nummus, quem bizancium dicimus, ad altare sancti Petri Romam persolvatur; qui nummus si uno vel duobus vel tribus annis negligatur, in quarto pleniter componatur. His votis piorum virorum, ęcclesię dei fundatorum, cooperatores et participes esse cupientes ex petitione eorum donamus omimodam libertatem predicto cenobio ab omni seculari dominio. Mortuo abbate fratres cenobii liberam potestatem habeant inter se vel undecumque, si opus fuerit, eligendi et constituendi sibi abbatem. Abbas electus et regulariter constitutus clero populoque advocato et sanctuario presentibus accipiat virgam regiminis de altari sancte Marię. Deinde canonice abbas ordinatus iuxta ordinem suum libere deo serviat liberamque omnino rerum sibi commissarum intus et foris potestatem habeat. Qui si forte dissipator ęcclesię sibi commissę factus fuerit vel oppressor vel si quibuslibet personis consentiens libertatem monasterii invertere studuerit, si conventus, accusatus iusteque convictus incorrigibilis permanserit, deiciatur alterque absque omni contradictione substituatur. Advocatiam eiusdem cenobii nemo nisi dominus Otto palatinus comes et filii eius successoresque filiorum eorundem absque omni contradictione habeant. Ter in anno placitum ibi habeat, si forte pro necessitate fratrum ab abbate invitatus fuerit, et ibi placitum iustum pro causis et necessitatibus monasterii rite peragat nec aliud servitium, ius aut beneficium sibi pro hoc concedi postulet aut exigat nisi tercium bannum et consuetudinariam iusticiam et legem, quam ceteri advocati in aliis monasteriis item liberis habent, super fures et protervos et censales et cetera talia. Detur ei tantum in illis trium placitorum diebus in unoquoque unum maldrum frumenti et cetera ad hoc pertinentia. Nullum prorsus pro se subadvocatum ponat nec ullam quavis occasione calumniam, pervasionem monasterio, abbati vel familię faciat. Preterea decernimus, si quisquam vel heres fundatorum vel alter cuiuslibet personę homo vineam vel mansum ullum de predicta cella vi abstulerit, reddito prius cellæ, quod abstulit, ad fiscum regis tria talenta auri persolvat. Si quis curtim aut villam inde per vim alienaverit sive manifestus invasor bonorum cellę fuerit vel si testamentum traditionis pervertere vel infringere nisus fuerit, decem talenta auri ad cameram regis persolvat et, quod abstulit, primitus restituat. Ministris quoque eandem legem concedimus et servitutem, quam cęterę in regno nostro abbatię liberę habent. Hęc predicta si q[ui]s invertat, iram dei omnipotentis sentiat, nisi resipiscat. Insuper nos ea sigilli nostri impressione stabilimus, firmamus et corroboramus.

Acta sunt hec anno domini millesimo CoXXoIIIIo, indictione XIIIa, i[n curia] B[au]enb[e]r[c, VII.] kl. [m]ai; feli[c]i[t]er amen.

Signum Heinrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi. (M.9.) (SI.D.)