In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus dei gracia quartus Romanorum imperator augustus. Quamvis imperialium cura negociorum multociens impediamur, ut ad ea, que debitum nostrum deposcit, inclinemur, divine tamen respectu iusticie inferioribus pro posse condescendere debito cogimur. Quidam enim fratrum Argentinensium maioris monasterii servientes nos necessitate compulsi adierunt, ius suum ab antecessoribus suis sibi relictum ex quorundam presumptione rectorum sibi non bene cupiencium depravatum esse lacrimabiliter conquesti sunt, qui eos ad diversa publica servicia non debita compellerent, que sufferre nequirent. Quorum querimonie condolentes statuimus, statuendo precepimus, precipiendo communi fidelium nostrorum consilio firmavimus, ut antecessorum suorum consuetudinibus contenti suis dominis serviendo satisfaciant, de publico autem civitatis iure omnino alieni existant, sed sicut episcopi servientes ita isti solis dominorum suorum utilitatibus insistentes ab omni iure fiscali deinceps nostre auctoritatis instituto sint absoluti. Quod ut firmum et inconvulsum omni permancat evo, hanc cartam inde conscribi testesque subscribi et sigilli nostri impressione iussimus insigniri. Hii sunt testes prescripte rei: Friderich dux Allemannie, Godefrit comes, Sigebreht comes, Brun cancellarius et prepositus prenominate Argentinensis ecclesie, Sigefrit, Humbrect, Hug, Friderich, Wolfram, Harger, ceterique nobiles et ignobiles, quos enumerare perlongum est.

Acta sunt hec anno incarnacionis dominice MCXXII, indictione XV, regnante Heinrico quarto imperatore augusto, Friderico duce Allemannie.