Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<211.>>

Heinrich bestätigt dem Domkapitel zu Bologna den Schutz, seine Besitzungen und Einkünfte und die Immunität.

(1118 vor Ende Mai).

(C.) In nomine sancte et individue trinitatas. Heinricus filius secundi Heinrici imperatoris divina favente clementia rex. Condecet culmen regiminis nostri iuxta modum predecessorum dominorum regum omnibus regale aulam querentibus humilitate ex ipsa presidium saluberrimum exhibere et nostre eos munificentie benefitio sublevare. Idcirco omnium sancte dei ecclesie fidelium nostrorum scilicet presentium ac futurorum noverit industria, quoniam interventeu coniugis nostre Matildis Gislardum archipresbyterum et Albertum vicedominum cunctosque canonicos sancte Bononiensis ecclesie regulariter viventes, cum omnibus rebus et possessionibus illorum per singula loca et territoria constitutis seu cum liberis hominibus, servis et ancillis utriusque sexus vel libellariis seu residentibus diversisque familiis, per hoc nostrum regale preceptum sub nostra successorumque nostrorum defensione salvantes recepimus, confirmantes videlicet eis omne conquesitum eorum tam in terris et vineis quam et in diversis speciminibus, domibus atque possessionibus per singula, ut diximus, loca et territoria, undecumque illis per quemcumque modum vel titulum advenisse noscuntur vel inantea adquisierint; sive etiam concedimus atque confirmamus generaliter predictis omnibus canonicis sancte Bononienssis ecclesiæ inlibate absque alicuius contradictione, quicquid condonatum vel concessum fuit illis vel canonice illorum ab eorum episcopis aut a quibuslibet deum timentibus hominibus, per quamcumque concessionem sive per preceptum vel per aliquem concessionis titulum, possidere: idest massam Tauriani cum palude, rivulis, cum casalibus et apendicibus suis et fossa Liugua; et locum, qui vocatur Gurgosa, usque ad limitem, qui dicitur Illanicus; et fundum Ducentula in integrum; et de fundo Muntones unti[a]s duas; et fundum Tabernulis in integrum coherens se; necnon et fundum Castaniolo et fundum Ronci et fundum Uiriaticus; simul et campis, qui sunt inter Lopolitum et Spicis, et quicquid ibi inventum fuerit de iure sancte Bononiensis ecclesiæ; et concedimus vobis fundum Quinquaginta, qui est positus ad latus masse Saurianensis, ubi famuli sancte eiusdem ecclesie residere videntur, quod iam antea concessum habuistis; et item concedimus vobis Actum super fluvium Sauene intra teritorium Britensis cum omnibus casis et casalibus ad suprascriptum Actum pertinentibus, qui sunt de iure sancte iamdicte ecclesie; et concedimus vobis massam, que vocatur Francinaticus, cum omnibus casalibus coherentibus se, cum silvis et castanetis sibi pertinentibus; reconfirmamus casas et casales, que sunt intra Saltusplanus, quæ a sancte memorie domno Clemente episcopo pro quartarum portione vestris antecessoribus concesse fuerunt, idest fundum Reuerentiani, Scampaniano et Canditioni atque villam, simul et in fundum Ueniano untias duas et Zaconiticus in integrum et Gorzanitici et Uiticlesi et fundum Caprilia et Siuiriaticus et alios casales coherentes ibi, necnon et fundum Upupim et Corneliano, que sunt positi ad latus basilicæ sancti Petri intra ipsos Saltusplanos; in montibus quoque super fluvium Reni fundum Sergis et Coloniola et Pixano cum casale Mediana in integrum; necnon fundum, qui vocatur Barbioticus, et fundum Grauselia atque fundum Ceciliano et fundum Cerrito et fundum Castellione cum campis et silvis coherentibus se; simul et fundum Mixturiano, qui est positus super fluvium Sittam, untias octo in integrum. Insuper etiam constituimus omnes decimationes obnixius totius plebis sanctæ Marie dei genitricis, quæ vocatur Buida; et ecclesiam sancte Mariæ, quæ est sita in Monte Palensi, cum omnibus oblationibus et pertinentüs suis, et quicquid a deum timentibus ibidem pro salute vivorum ac defunctorum fuerit oblatum; cuncta vero oliveta, que sunt posita in territorio, quod vocatur de Garda; domum quoque iuxta palatium episcopi eiusdem ecclesiæ; antiqui etiam pauperum alteram domum hospitii; seu quicquid de iuræ eiusdem ecclesie nunc habent vel ipsi vel eorum successores iuxte adquirere potuerint; omnes autem decimationes, que presentaliter predicti canonici habent vel habere debent sive invenire potuerint; totum etiam domnicatum eiusdem ecclesiæ canonicæ; ecclesiam vero sancti Iohannis baptistæ iuxta eandem domum; medietatem vero omnium decimarum totius plebis, que vocatur in Barbarorum; sive cunctas res mobiles et inmobiles, quæ dici et nominari iuxte possunt. Necnon concedimus illis canonicis de omnibus suis hominibus per singula loca et territoriis constitutis liberis et servis utriusque sexus per hanc nostri precepti vel concessionis paginam portaticum, toloneum, ripaticum, paratam et obstaticum et absque aliqua publica functione quiete vivere sub hoc nostro regali præcepto, ut deo sanctisque omnibus pro stabilitate nostri regiminis præces incessanter fundant. Optanter igitur iubemus, ut nullus archiepiscopus, episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes nullaque magna vel parva persona uniuscuiusque ordinis aut dignitatis in rebus et possessionibus canonicorum placitum tenere aut iniuriam residentibus super terras ipsorum facere presumat nec ipsos distringere aut molestare audeat nec pignum tollere aut flagellare presumat, sed liceat predictis canonicis suorumque successoribus omnibus rebus et possessionibus eorum omni tempore sub tuitionis nostræ munimine quiete, remota totius potestatis inquietudine, permanere. Si quis autem temerarius contra hoc nostræ confirmationis preceptum ire temptaverit aut aliquam molestationem inferre presumpserit et per omnia iamdicta non observaverit, sciat se compositurum auri optimi libras centum, medietatem camere nostre et medietatem prædictis canonicis suisque successoribus. Quod ut verius credatur et diligentius ab omnibus observetur, sigillo nostro impressius (!) iussimus insigniri.

Ego Gebehardus Tridentinus dei gratia episcopus et Italię archicancellarius subscripsi.

(SI.D.)