Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<175.>>

Heinrich bestätigt dem Klerus der (Kathedral-)Kirche von Mantua seine Besitzungen und die Immunität sowie zur gemeinsamen Nutzung gehörige genannte Zehnten und Kirchen.

Governolo, 1116 Mai 10.

(C.) In nomine sanctae et individuę trinitatis. Einricvs (Name als Monogramm gestaltet) divina favente clementia Romanorum aimperator (!) augustus. Cum petitionibus seniorum uti libenter annuimus et eas ad perfectionis culmen deducimus, hoc nobis procul dubio ad presentem gloriam et prosperitatem pertinere confidimus et ad ęternę felicitatis subsidium prodesse. Ideoque dignum duximus sanctę Mantuanę æcclesię clericis et sacerdotibus in illorum paupertate atque afflictione subvenire, quatenus in presenti et in futuro misericordiam possimus ab omnipotenti domino impetrare. Quapropter noverit omnium fidelium sanctę dei ęcclesię nostrorumque presentium scilicet ac futurorum industria, quia sacerdotes et ceteri clerici sanctę Mantuanę ęcclesię nostram deprecati sunt celsitudinem, ut eis pro dei omnipotentis timore et nostrę animę remedio res et possessiones, quę illis a fidelibus pro animarum remedio collate sunt, et nominative iudicatum bonę memorię Grausonis quondam vicedomini Mantuanę civitatis necnon etiam iudicatum quondam Bertę cometissę, relictę Alberici marchionis, nostrę auctoritatis precepto illis confirmaremus, ut abs[que] cuiusquam perturbatione tam episcopi quam aliorum hominum eis quiete possidere et d[omina]ri liceret, sicut constitutum est ab illis, a quibus hec perceperunt. Rogaverunt etiam, ut eandem scolam sacerdotalem immunem secundum statuta [an]tecessorum nostrorum constitueremus, ut neque a nobis neque a successoribus nostris n[e]q[ue] ab aliqua imperii nostri publica potestate in illorum personis neque in illorum mansionibus sive in illorum rebus vel in illorum hominibus aliqua infer[atur m]olestia vel violentia sive incommodum, per quod divinum dimittere expedi[a]t servicium suamque dimittere debeant utilitatem. Nos quoque divino accensi amore eorum preces illorumque utilitatem consideravimus et hoc preceptu[m s]cribere iussimus, per quod confirmamus illis omnes scriptiones tam a nostris antecessoribus quam et a singulis hominibus legaliter factas, videlicet precepta, offersiones, iudicata reliquasque bonorum hominum donationes, et nominative iudicatum bonę memorię Grausonis quondam vicedomini ipsius civitatis necnon etiam iudicatum commetissę Bertę, relictę Alberici marchionis. Eandem quoque scolam ita immunem secundum statuta nostrorum antecessorum constituimus, ut neque a nobis neque a successoribus nostris neque ab aliqua imperii nostri publica potestate in illorum personis neque in illorum mansionibus vel rebus neque in illorum utriusque ordinis hominibus aliqua inferatur in futuro molestia vel violentia sive incommodum fiat seu fotrum, per quod divinum dimittere expediat servicium suamque dimittere debeant utilitatem. Precipientes etiam, ut neque presens episcopus neque futurorum quisquam pontificum seu cuiusquam potestatis persona de prefatis rebus et possessionibus, quę clero et sacerdotibus Mantuanę ęcclesię, sicut iam diximus, a fidelibus largite sunt, necnon et quas in posterum iuste et legaliter adquirere potuerint, aliquam inferre presumat adversitatem aut controversiam, sed liceat eis per hoc nostrę sanctionis preceptum quieto et pacifico iure eas tenere et possidere, dominari ac perfrui, quatinus pro eis deum semper libere exorare queant, a quibus hec perceperunt, atque pro nobis indesinenter dei invocare clementiam. Confirmamus etiam illis per hoc nostrum preceptum benefitium illorum, quod nunc habent ad communem utilitatem, scilicet decimam, quam legaliter hactenus habuerunt, idest decimam Mantuę civitatis, et ecclesiam sancti Georgii cum decimis et pertinentiis suis et decimam de Cepata et ęcclesiam de Pultariolo cum decimis et pertinentiis suis et decimam de curte Baniolo et de Fornicata necnon villam de Pletulis cum decimis et pertinentiis suis et decimam de Ludulo cum piscariis et pertinentiis suis sub integritate, quę iamdictę ęcclesię pertinet, quatenus secure et quiete deinceps habeant, unde deo servire et pro nobis atque animabus ipsis benefatientibus orare possint. Statuentes itaque iubemus, ut, quicumque illis de hoc contradictor exstiterit, nostris futurisque temporibus duo milia mancusiorum auri optimi componere cogatur, medietatem kamere nostrę et medietatem sacerdotibus, qui tunc ibi fuerint. Quod ut verius credatur diligentiusque ab [o]mnibus observetur, manibus propriis roborantes nostri sigilli impressione subter iussimus adsignari.

Signum domni Heinrici IIIIti imperatoris invictissimi. (M.9.) (SI.3.)

Burcardus cancellarius recognovit.

Data VI. idus mai, indictione VIIII, anno dominicę incarnationis millesimo CXVI, regnante Heinrico Vto rege Romanorum anno VIIII, impante (!) VI; actum est Gubernę; amen.