Heinricus dei gratiâ Romanorum imperator augustus Geroldo Lausannensi episcopo, Rainaldo Burgundiæ comiti, Beatrici eius genitrici, Tebaldo de Rubro Monte, Richardo de Monte Falconis, Aymoni de Falconiaco, Walcherio et liberis eius, Richardo de Rocato, Willelmo de Rollens, Hieremiæ de Rufiaco, Stephano de Treua, Rofredo et Hugoni, sed et Theoderico et Sigismundo comitibus cunctisque Bisuntinæ ecclesiæ sancti Stephani casatis et nostris fidelibus gratiam suam et omne bonum. Multorum relatione comperimus, quod ille Viennensis, inimicus pacis et concordiæ, ille contemptor apostolicæ auctoritatis et imperatoriæ, immo divinæ – qui enim potestati resistit, dei ordinationi resistit –, ille inquam, sanctorum patrum statutis inobediens ac rebellis, Bisuntinam sanctissimi protomartyris ecclesiam destruere nititur et ab illo archiepiscopalis sedis et dignitatis statu, quo à sanctis patribus et apostolicis viris fundata atque firmata est, contendit deiicere, quod neque nos æquanimiter ferimus neque fidelium nostrorum quempiam velle vel consentire volumus; quia sancti patres nostri eiusdem sanctæ sedis fundatores, tutores et advocati fuerunt, et nos sanctorum statutis consona sentientes eam in nostræ emunitatis tuitione suscepimus et, quæcumque ei imperatores seu Romani pontifices seu quilibet fideles contulerunt aut firmaverunt, perpetuâ ei tranquillitate possidenda concedimus atque sancimus. Unde vobis fidelibus nostris præcipimus, ut præscripto nostro sanctorumque privilegiis et præceptis inimico nullatenus consentiatis, sed, quæcumque temporibus antecessorum nostrorum eadem sancta sedes tenuit, restituere satagatis et tenere tranquille et quiete faciatis. Nos autem de proximo, deo volente, de pace et statu ecclesiæ disponemus. (SI.D.)