(C.) In nomine sanctae et indiuduae trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Quoniam regalem dignitatem decet, iusticiam et pietatem aeclesiarum succurrere, profectibus gaudere et utilitatibus consulere et favere, ob hanc rem, quę in litteris istis agenda sequuntur, laudante uxore mea Mathildę et ob interventum principum nostrorum, Brunoni (!) Treuerensis archiepiscopi, Alberoni (!) Metensis episcopi, Erlungi Werceburgensis episcopi, Bvrcardi Monasteriensis episcopi, Rodulfi Basiliensis episcopi, ducum quoque: Frederici ducis, Bertholfi ducis, necnon et comitum: Godefridi palatini comitis, aliorumque multorum nostri regni principum interpellationem misericorditer suscepimus ordinandum, clementer disposuimus, comprobando diligenter confirmavimus. Notum igitur fieri volumus omnibus Christi fidelibus tam futuris quam presentibus, quod quidam illustris vir Liutholdus nomine de castello Rvomelinga cum fratre suo Reginfredo et filiis eius consentientibus, quorum hec sunt nomina: primogenitus Oudalricus, Lvitprandus, Nothgerus, Bvrchardus, Rodulfus, donavit per manum Bertholfi ducis, filii Rodulfi, patre ipso duce iubente in hoc placitum advocati, ęcclesiam de Roggeresberc cum tali recto, quod undecumque ipsisis (!) in ea parte videbatur, et insuper allodium eorum, quod eidem ęcclesię sub prefato duce Ruodulfo condiderat (!) in fide. Constructam autem ipsam ęcclesiam et allodium suum in regno meo, in Lausaninensi episcopatu, in pago nomine Uffgowe, in comitatu Bargensi, donavit cum laudamento fratris sui Reginfridi et filiorum eius supra nominatorum deo et sanctis eius apostolis Petro et Paulo et domno Hugoni abbati tunc presenti et successoribus eius ad locum Cluniacensem pro salute animę suę et uxoris eius Gǒthe, pro salute fratris sui Raginfridi et filiorum eius et omnium fidelium defunctorum, ut in ordine monastico perpetualiter inibi serviatur domino. Ipsi vero ibidem famulantes deo monachi sub regula et ordine Cluniacensi liberam habeant, ut dignum est, de sua propria causa potestatem suis necessitatibus omnibus providere, uti ac vivere tantum, ut censum reddant ad Cluniacum per singulos annos aureum denarium in natali apostolorum Petri et Pauli. Igitur ego Heinricus dei quartus Romanorum imperator augustus propter spiritalis patris nostri Pontii abbatis presentiam desertum quoddam iuris nostri regni Ruuicinum in loco adiacens et nemus, quod pater meus ęcclesie Roggeresberc et monachis ibi deo et sanctis eius apostolis P. et P. sub ordine Cluniacensi famulantibus donavit, et nos damus et nostra imperiali auctoritate confirmamus ea conditione, ut predictę eclesię monachi cum hominibus suis exstirpent et succidant illud ac exerceant atque laborantibus agricolis ad succidendum et exstirpandum collocent, donec in suos usus cotidianos bene redigant. Terminus vero eiusdem silve ac deserti circa montem Guochani extensus in longitudinem et latitudinem ubique nemorosus et incultus per circuitum dicitur constitutus de monte Gambahc, ubi oritur, usque ubi cadit in Nigram Aquam, primus terminus; secundus rursus de monte Gambach usque ad Lǒpbach et ab ortu eiusdem fluvii usque ubi cadit in Sensunam; tercius de Lǒpbach usque ad fluvium Guccani, ubi ipse cadit in Sensunam; quartus ab illo usque ad Toringessperin; quintus usque ad Linebvrgam; sextus inde usque ad Scutum; septimus de Scuto usque ad Cecum Fluvium; octavus a Ceco Fluvio usque in Rubeum Fluvium et sicut idem Rubeus Fluvius cadit in Nigram Aquam; nonus de Nigra Aqua iterum usque ad montem Gambach; eruntque omnes termini simul coniuncti novem. Decretum est á me, ut nulli omnino hominum sive ditiori sive pauperiori posthac liceat in eodem loco vel in eadem silva aliquas proprietatis conditiones, non hereditarii iuris, non advocatię, non cuiuslibet potestatis usurpatione, que libertati monasterii noceat, sibimet vendicare, perturbare aut subditas ei possessiones auferre vel minuere, sed omnia integra conserventur eorum, pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimodis profutura. Huic decreto communi propter firmam et stabilem eiusdem monasterii libertatem ex regia nostra auctoritate addimus etiam hoc et fixum statuimus, ut, si qua persona ęcclesiastica vel secularis huius constitutionis paginam sciens contra eam temere venire temptaverit vel aliquid a supradicto monasterio vel iniuste abstulerit, semel ac secundo tertiove commonitus sin satisfactione congrua emendaverit ablatumque reddiderit, nostra nostrorumque successorum imperatorum potestate coactus XXX auri libras ad imperatoris erarium persolvat, primitus ecclesię reddito eo, quod iniuste abstulerat, et potestatis honorisque sui careat dignitate. Ut ergo hec supradictarum traditionum et constitutionum decreta omni ęvo ab hac die in Christo rata et inconvulsa permaneant, hanc cartam et testamentum manu propria corroboravimus nostrique sigilli impressione insigniri iussimus.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi. (M.9.) (SI.[3.])

Bruno cancellarius vice Alberti archicancellarii et archiepiscopi recognovit.

Data idus decemb., indictione VII, anno dominicę incarnationis millesimo CXV, regnante Heinrico quinto rege Romanorum anno XI, imperante V; actum est Spire; in Christo feliciter amen.