(C.) In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Complacuit nobis, ut patefieret universis tam futuris quam presentibus nostris fidelibus, qualiter Ger abbas de cella sancti Meginradi et Ǒlricus advocatus eius ad nos venerunt conquerentes scilicet, quod Rodulfus et Arnolfus comites et cives de villa Svites certos fines eiusdem cellę invaserunt hereditariam partem ibi semet habere affirmantes, eo quod eorum inarvales agri heremo, in qua constructa est, videntur esse allimitantes. Hec etiam presumptio quam iniusta esset, aperte comprobaverant; nam nobis cartas domni Ottonis imperatoris invictissimi et Herimanni Alemannorum ducis incliti inrefragabili auctoritate suffultas representaverant, quę distinctę ex integro explicant, qualiter ipsi predictam cellam contra omnes calumniatores ante multos annos absque omni contradictione liberam et inmunem reddiderant. Hoc totum isti denuo et maxime Rodvlfus comes infringere conati sunt, sed divina favente clementia nobis, ut iustum erat, resistentibus non prevaluerunt. Nam idem Rodvlfvs ęquo iudicio primatum nostrorum, sicut docet lex Alemannorum, convictus iniuste ablata ad manum advocati prefate cęllę cum iusta satisfactione restituit et ad optinendam nostri gratiam centum libras nobis persolvit. Nos itaque ęquo iudicio obtimatum ac fidelium nostrorum, immo consilio iuridicorum, qui omnes concordi censuere iudicio vastitatem cuiuslibet invię heremi nostrę imperiali cedere potestati, videlicet eam, cuilibet placuerit, redigendi precipueque ad servicium dei, sicut continetur in carta supradicti Ottonis imperatoris invictissimi, predictę cellę monasterium in honore sanctę dei genitricis et sancti Mauricii martyris consecratum per nostrę maiestatis preceptum inmune reddidimus et liberum, et eadem auctoritate et potestate, qua prenominatus Otto imperator eundem locum ad servicium dei ordinavit, contradidit, perpetua libertate et inmunitate condonavit, nos quoque astantibus et collaudantibus Bvrchardo Monasteriensi episcopo, Rodulfo Basiliensi episcopo, Ǒlrico Constanciensi episcopo, Widone Curiensi episcopo, Eppone Nouariensi episcopo; ducibus quoque: Frederico, Bertholfo; Godefrido palatino comite, Herimanno marchione, Arnolfo de Linzeburc, Ǒlrico, Alberone de Vroborc, Adalberto de Hauesborc, Rodulfo de Fricca, Bertholfo de Nuringa, Frederico de Zulra aliisque multis ipsius cellę fundum monachis ibidem deo famulantibus concessimus et perpetualiter possidendum contradidimus cum omni circumiacente silva omnique finitima marca subnominatis locis determinata, quę in occidua parte incipiens a fluviolo Bibera ab ipsiusque fonte in austrum porrecta per divexa (!) montium proximorum latera ad prefatum locum inclinia tendit ad proximam alpem dictam Syla, inde ad rupem Stagelwant hincque ad montem Sunneberc vocatum, postremo ad rubiculam Rotenfluch nominata. Quidquid his interiacet et clauditur limitibus, idest ab adiacentium montanonorum (!) cacuminibus ad eundem, ut prediximus, locum inclinibus, scilicet ut labine liquentium nivium et cursus amnium impetusque torrentium precipitantur in ima convallium, omnino totum ad predictum donavimus locum, hoc est ipsius loci fundum cum alpibus, silvis, paludibus, vallibus, planiciebus, pratis, pascuis, aquis aquarumque decursibus, piscationibus, venationibus, viis et inviis, cultis et incultis, exitibus et reditibus, quesitis et inquirendis et cum omnibus, quę dici vel scribi possunt, utilitatibus. Et ut hęc nostrę maiestatis donatio stabilis et ab omnibus inconvulsa iugi permaneat ęvo, hanc nostrę auctoritatis cartam inde scriptam proprię manu subscriptione confirmavimus sigillique nostri impressione insigniri iussimus.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi. (Sl.3.)

Bruno cancellarius recognovit.

Data VI. idus marcii, indictione VII, anno dominicę incarnationis millesimo CXIIII, regnante Heinrico quinto rege Romanorum anno VIIII, imperante III; actum est Basileę; in Christo feliciter amen.