Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<107.>>

Heinrich bestätigt dem Kloster Fruttuaria den Besitzstand, seine Freiheit und das Recht der freien Abtwahl.

Speyer, 1112 Oktober 8.

In nomine sancte et individue trinitatis. Henricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Sancte ecclesie profectui tanto largius et diligentius debemus providere, quanto excellentius sublimati sumus ex divino munere. Quapropter omnium dei nostrorumque fidelium tam futurorum quam presentium solers industria noverit, qualiter nos pro amore divino animeque nostre remedio et ob interventum fidelium nostrorum, Vdalrici Aquilegiensis patriarche, Brunonis Treuerensis archiepiscopi, episcoporum quoque: Brunonis Spirensis, Erlundi Werzeburgensis, Burchardi Monasteriensis, Fructuariensi monasterio in honore sancte dei genitricis Marie constructo et sanctorum martyrum Benigni et Tyburtii omnia, que ab avo meo et a patre meo imperatoribus et ab antecessoribus meis regibus vel imperatoribus eidem monasterio quidem sunt tradita aut a quibuscumque iuste et legaliter quomodolibet concessa, imperiali nostra auctoritate confirmare et corroborare decrevimus cum omnibus suis pertinentiis, vel que nunc habet aut deinceps aquirere potuerit, sitis in episcopatibus aut comitatibus Yporediensi videlicet, Taurinensi, Vercellensi, Nouariensi, Mediolanensi, Ticinensi, Terdonensi, Astensi, Albensi, Aquensi, Albigaunensi, Saonensi, Ferrariensi, Parmensi, Augustensi, ea videlicet ratione, ut idem cenobium omnium hominum remota contradictione sit liberum nulliusque potestati subditum. Liceatque monachis, cum venerabilis abbas Almeus, qui nunc preesse videtur, hac vita decesserit, quemcumque velint, ex illis eligere et eundem, a quocumque ipsis placeat, ordinare. Obtineatque prenominatus abbas libere omnia superius memorata cum curte illa Serralonga et castello Longobardorum cum omnibus suis pertinentiis necnon cum prediis omnibus intra fines Morocion positis atque cum illa Villa Noua, quam dedit domina Agnes, filia marchionis Petri, Faloa et villa, que dicitur Ayrasca. Insuper etiam statuimus, ut nullus archiepiscopus, episcopus, dux, comes, vicecomes vel aliqua regni nostri magna parvaque persona presumat [prefatum] monasterium inquietare aut disvestire aut abbati suisque successoribus aliquam molestiam vel iniuriam inferre vel ab eiusdem monasterii abbate vel familia aut villanis ad ipsum locum pertinentibus bannum vel aliquam conditionem requirere aut decimas exigere aut in terris dominicatis aut in agris, pratis, vineis vel rebus aliquibus aut animalibus. Si quis hanc nostram imperialem excellentie confirmationem infringere aut violare presumpserit, mille libras auri optimi componat, medietatem camere nostre et medietatem predicto abbati. Quod ut verius credatur et diligentius ab omnibus observetur, hanc cartam inde conscriptam manu propria, ut infra videtur, corroborantes sigilli nostri impressione iussimus insigniri.

Signum domini Henrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi.

Arnoldus cancellarius vice Frederici Coloniensis archiepiscopi [et] archicancellarii recognovi.

Data VIII. id. octobr., indictione V, anno dominice incarnationis MCXII, regnante Henrico quinto rege Romanorum anno VI, ordinationis eius XII, imperii II; actum est Spire; in Christo feliciter [amen].