fol. 20v [Päpste]
| | fol. 21r [Kaiser]
|
CMLI.
| 951 952 | CMLI.
|
CMLIII. Iohannes (XII.)a de regione Via Lata sedit annis VII, mensibus X, diebus V, et cessavit diebus XII; ex patre Alberico principe. ℭ Hic Albericus, cum
esset potens in urbe, vocatis nobilibus rogavit eos et induxit iuramento constringendo, ut mortuo Agapito papa
promoverent filium suum Octavianum in papam; quod et factum est; vocatusque est Iohannes. Hic erat venator et totus lubricus, adeo quod etiam publice feminas
tenebat. Propter quod quidam cardinalium et Romanorum scripserunt occulte Ottonib principi Saxonum, ut scandalo ecclesie compatiens sine mora Romam
properaret. Hoc papa percipiensc Iohanni diacono cardinali tamquam huius facti consiliario nasum etde alteri Iohanni subdiacono, qui litteras scripserat, manume
amputari fecit. ℭ Hic cum frequenter per imperatorem et clerum de sua correctione fuisset monitus, non correctus, presente imperatore de papatu destitutus, communi
voto Leo papa eligitur.
| 953 954 | |
| 955 956 957 958 959 960 961 | CMLV. Ottoa (I.)b imperavit annis XIIc. ℭ Hic fuit primus imperator Theutonicorumd. Exempto enim imperio ab Italicise, soli Theutonici
imperaverunt usque ad presens tempus. Hic potens cum esset in Saxonia etf multis annis regnasset per Alamanniamfg, quidam de cardinalibus et de
Romanis propter malum statum Iohannis pape XII. miserunt occulte ad ipsum, uth super necessitate Romane ecclesie Romam veniret et etiam imperii
gubernacula possideret. Ipse vero per Lombardiami et Tusciam potenter Romam veniens a papa et a clero et a populo urbis honorifice est receptus et in imperatorem
coronatus multa donaria fecit ecclesiis. ℭ Hic pacata Italiaj cum uxore sua Lombardak in Saxoniam rediit, de qua filium genuit tam
regni quam suil nominisl successorem. Cuim etiam filiam imperatoris Constantinopolitani de Romano sanguine procreatam in coniugem dedit. Deinde propter bonum
statum Romane Ecclesie pluriesn Romamn veniens et iterum ad partes suas rediens, ibidem piis operibus intendendo, in allodio suo apud
Magdeburgo ecclesiam mire pulchritudinis ad honorem Sancti Mauritii fabricavit et eam maximis possessionibus ampliavit. ℭ Hic postp depositionem
Iohannis pape propter infamiam, Leone papa a clero urbis creato, postquam Romani ipso absente tertium papam videlicet Benedictum creassent, Romam veniens cum magno
exercitu, eam obsedit, quousque Benedictum intrusum papam sibi presentaverunt. Qui, Leone papa reducto ad sedem suam, pacificatis omnibus, rediit in
Saxoniam ducens secumq papam Benedictum, qui ibidem in exilio est sepultus. ℭ Hic etiam multitudinem paganorum circa eundem locum
habitantium convertens ad Christum, feliciter est defunctus etr in Magdeburgs in ecclesia Sancti Mauritii est sepultusr.
|
CMLXII. Benedictus (V.)f seditg mensibus II, diebus V, et cessavit diebus XX. ℭ Hic vivente Leone papa a Romanis in papam eligitur. Propter quod imperator Ottoh, cumi Romam
retj, traditur Benedictus imperatorikl a Romanis, et Leone restituto, Benedictus in exilio in Saxonia moriturm, in Hamburchn sepelitur. Iohannes vero papa
blectatuso adultera sine penitentia subitop moriturl.
| 962 | |
CMLXIII. oobsideLeo (IX.)q seditr anno I, mensibus IIII, et cessavit diebus VII. ℭ Hics papat propter malitiam Romanorum statuitu, ut nullus papa fieret nisi de assensuv imperatorums.
| 963 | |
CMLXIIII. Iohannes (XIII.)w Narniensis sedit annis VII, mensibus XI, diebus XV, et cessavit diebus XIII. ℭ Hic a Petro prefecto urbis Rome comprehensus est et inx castello
Sancti Angeli detrususy, deinde in Campaniam in exilium missus X menses et XXVIIIz dies, reversus est Romam, et de persecutoribus eius aba Ottoneb
imperatorea supplicium est sumptum. Nam nobiles urbis, quos culpabiles invenit, alios trucidavit, alios laqueo suspendit, quam plures
vero in exilium ad Saxonie partes transmisit.
| 964 965 966 967 | |
| 968 969 970 | CMLXVIII. Ottot (II.)u XXv annis cum Ottonew filio suo imperavit. ℭ Hic cum Grecos in Calabriax incaute persequeretury, amissis militibus exiliens de manu eorum
evasit. Demum exercitum congregans, Beneventum obsedit. ℭ Qua capta, ossa beati Bartholomei, ut dicitur, inde asportavit ac
Rome in insulaz in quadam concha collocavit et in terram suam per Tiberima etb mare in prefata concha transferre excogitavit. Sed eo in brevi vita
exempto, pretiosus thesaurus ibi remansit usque ad hodiernam diem. Hic filio suo Ottonec in Saxonia relicto, cum magno exercitu et cum regina per
Italiamd transiens, venit Romam, ibique a Benedicto VIIo cum magnoe gaudio ete letitia est coronatus cum regina. Erat enim summa pax inter imperatorem
et papamf. ℭ Accidit quod ing eodemg tempore Agaretii et Barbari Calabrie fines ingressi, omnia igne et ferro vastabant. Contra quos Ottoh imperator cum Theutonicisi, Lombardisj,
et Gallicis, et Romanis procedens, acriter dimicavit. Sed Romanis et Benevetanis terga vertentibus, Christianorum exercitus pene omninok est extinctus. Imperatorl
solus ad mare perveniens, quosdamm rogavit, ut ipsum in navi reciperent, asserens se unum de militibus imperatoris. Qui, suscepto eo in navim,
considerantesn dispositionem et decorem ipsius, loquebantur Grece, credentes ipsum non intelligere, quod ipse esset imperator, et quod vellent ipsum Constantinopolim
ducere ad suum imperatorem. Quod imperator intelligens et graviter dolens, circumvenit ipsos asserens se magnam pecuniam habere absconditam in Siciliao,
rogans ut illuc irent et, accepta pecunia, simul cum gaudio properarentp. Ipsis autemq propter hocq ad litus accedentibus, vidit imperator episcopum in armis probum,
Cesumr nomine, et invocato suo auxilio, imperator cum episcopo omnes nautas, id est XLa, trucidaverunt, quod nec unus evasit, per virtutem Sancti Petri apostoli, quem imperator
sollicite invocabat. Et sic ad imperatricem perveniens, cum gaudios ab ipsa et a suis baronibust susceptus, Romam rediens, post paucos dies est defunctus et apud
Sanctum Petrum honorifice tumulatur. ℭ Hoc tempore Sanctus Adalbertus sive Albertus natione Bohemusu floruit. Hic primum Pragensis episcopus, post revelantev Deo,
Pannoniam veniens, primum regem Ungarorumw videlicet Sanctumx Stephanum cum multis aliis baptizavit. Demum per Poloniam transiens et eosdem in fide
confirmans in Prussiamy veniensz, ibidem predicando fidem martyrio coronatur, annoa Domini DCCCCo LXXVo. ℭ Sub hoc tempore Sanctus Eduardusb rex Anglorum
a noverca sua, ut dicitur, dolo occiditur miraculis coruscandoa.
|
CMLXXI. Benedictus (VI.)c anno I, mensibus VI, etd cessavitd diebus X. ℭ Hic natione Romanus, in Castello Sancti Angeli retrusus, strangulatus est a Sinthioe.
| 971 | |
CMLXXII. Donus seditf anno I, mensibus VI, et cessavit diebus II.
| 972 | |
CMLXXIII. Bonifatius (VII.)g sedit mense I, diebus XII, et cessavit diebus XXh. ℭ Hunc Romani suffocato Benedicto VI.i papam fecerunt. Qui post non valens in Urbe
subsistere, depredata ecclesia Sancti Petri omnibus pretiosis, fugit in Constantinopolim. Tandem Romam cum magna pecunia rediens cum proficere non
posset, Iohanni diacono cardinali oculos eruit. Et ipse deindej subito extinctusk fuitl.
| 973 974 975 | |
CMLXXVI. Benedictus (VII.)m annis VIIIn mensibus VI et cessavit diebus V. ℭ Hic favore imperatoris multos ex Romanis capi fecit. Natione Romanus fuit. ℭ Huiuso
tempore fuit in Remensi ecclesia archiepiscopus vir honorabilis Radulphusp nomine de genealogiaq Karoli Magni, quir iam ins regno Francie regnaret
cessaverat, propagatus. Quem Hugo tunc rex Francie de alia prosapia natusu in corde odio habens convocatis episcopis allegans ipsum illegitinum,
deponi procuravit, Gilbertum monachum philosophum immo potius nigromanticum substituendo. Quodv summus pontifex intelligens, legatum
misit Remis concilio convocato. Gilbertus deponitur et Radulphusw restituitur. Gilbertus vero depositus ad Ottonemx imperatorem se contulit, quem et ipse scientia
erudierat. Qui nactay oportunitate primo Ravennarumz archiepiscopum, post Romanum pontificem, diabolo instigantea fieri procuravit, qui infra dictus est
Silvesterb. Unde versus: Scandit in R.[emis] Gilbertus ad R.[avennam] postc papa vigensd R.[ome]o.
| 976 977 978 979 980 981 982 983 | |
CMLXXXIIII. Iohannes (XIIII.)e mensibus VIII, etf cessavitf diebus X. ℭ Hic in castello Sancti Angeli per IIIIor menses fame afflictus, mortuus est et sepultus in Vaticanog.
| 984 | |
CMLXXXV. Iohannes (XV.)h mensibus IIII et cessavit die Ii; natione Romanus.
| 985 | |
CMLXXXVI. Iohannes (XVI.)j natione Romanus sedit annis X, mensibus VII, diebus Xk, et cessavit diebus VIl. ℭ Hic fuit in armis eruditissimus, et multos libros composuit.
Hunc Crescentius patricius urbis in tantum cepit persequim, quod ipsum oportuit urbem relinquere etn Tusciam intrare. Cognito autem Crescentius,
quod papa pro Ottoneo tertio misisset, pro papa, ut ad urbem rediret, nuntios misit, et veniente papa, ipse cum senatu ad pedes pape veniam
postulavit. Sicque papa facta pace Rome est defunctus.
| 986 987 988 | |
| 989 990 991 | CMLXXXIX. Ottoc (III.)d imperavit annis XIXe. ℭ Hic Ottof III., secundi Ottonisg filius, Romam veniens a papa Gregorio Vo in imperatorem est coronatus. Demum de
Roma in Apuliam ad Sanctum Angelum causa peregrinationis et orationis transivit. Sed reditum per Beneventum faciens, corpus Sancti Paulini episcopi secum
Romam detulit. ℭ Hic ordinata Italiah, transitum faciens per Galliami in Saxoniam est reversus. Sed Crescentiusj consulk Romanoruml, Gregorio papa fugato, fecit
papamm Grecumn Iohannem, Placentinum episcopum nomine, multum pecuniosum. Quodo audiens imperator ad urbem cum magno furore regressusp, Crescentium in castro Sancti Angeli
tam diu obsedit, quousque ipsum cum castro captum truncavit capite. Ipsum vero pontificem oculis orbatum membris ceteris debilitavit. Demum imperator ordinatis
imperii rebus, ducens secum nobilesq aliquos Romanos, in Saxoniam est reversus. ℭ Et visitans locum in Polonia, ubi Sanctus Adalbertusr quiescebat martyr,
accepto ipsius bracchio, Romam est reversus, locans illud in insula in ecclesia in qua modo dicitur quiescere Bartholomeus apostolus. ℭ Tunc imperator cepit construere grande palatium
in urbes in palatio Iuliani imperatoris. Sed Romanis reclamantibus, imperator, multis persecutionibus Romanis illatis, post paucos dies vitam
finivit. ℭ Et licett isti tres Ottonesu per successionem generis regnaverintv, post tamen institutum fuit, ut per officiales imperii imperator eligeretur. Qui
sunt VII, videlicet tres cancellarii, scilicet Maguntinus cancellarius Germanie, Treverensis Gallie et Coloniensis Italiew: marchio
Brandeburgensisx camerarius, Palatinus dapifer, dux Saxonie ensem portans, pincerna rex Bohemiey. Unde versus: ℭ Maguntinensisz,
Treverensis, Coloniensis,// quilibet imperii fit cancellarius horum,// et palatinusa dapifer, dux portitor ensis,// marchio
prepositus camere, pincerna Bohemusb: // Hci statuunt dominum cunctis per secula summum.
|
CMLXLII. Gregorius (V.)p natione Saxo ex patre Ottoneq sedit annis II, mensibus Vr, et cessavit diebus XV. ℭ Hic Bruno ante dictus, cum esset consanguineus Ottoniss III.,
ad instantiam imperatoris est in papam electus. Sed post parvum tempus Crescentius consul urbis Placentinum episcopum de legationet Constantinopolitana cum magna
pecunia redeuntem in papatum intrusit. Sed hoc factum per imperatorem gravem ultionem recepit.
| 992 993 994 | |
CMLXLV. Iohannes (XVII.)u mensibus X, et cessavit diebus XX. Hic nichil constituit. ℭ Hic natione Grecus, Placentinus episcopus, vivente papa Gregorio per consulem urbis papatum
habuit, sed post per imperatorem exoculatusv fuit.
| 995 996 997 998 | |
CMLXLVIIII. Silvester (II.)w annis IIIIor, mense I, diebus VIII, et cessavit diebus XXIII. ℭ Iste natione Gallicus nomine Gilbertusx, qui mortuus fuit ad Sanctam Crucem in
Iherusalemy. ℭ Hic primum iuvenis Floriacensisz cenobii in Aurelianensi diocesi monachus fuit, sed dimisso monasterio homagium
diabolo fecit, ut sibi omniaa ad votum succederent, quod diabolus promisit adimplere. Ipseb veroc obsequiis diaboli insistens frequenter, super desideriis suis
cum eo loquebatur. Veniens autem ind Hispalime Hispanief causa discendi in tantum profecit, quod sua doctrina etiam maximis placuit. Habuit enim discipulos
Ottonemg imperatorem et Robertum regem Francie, qui inter alia sequentiam Sancti Spiritus assit nobis gratia composuit, et Leothericum, qui post fuit archiepiscopus
Senonensis. ℭ Sed quia idem Gilbertus quam plurimum honores ambiebat, diabolus ea, que petebat, ad votum implevit. Fuit enim primoh Remensis archiepiscopus, post Ravennas,
tandem papa, et tunc quesivit a diabolo, quamdiu viveret in papatu, eti responsum habuit, quamdiu non celebraret in Iherusalemj. Gavisus fuit valde, sperans se longe esse a finek,
sicut fuitl longel a voluntate peregrinationis in Iherusalemm ultra mare. Et cum in quadragesiman ad ecclesiam, que dicitur Iherusalemo in Laterano celebraret, ex strepitup demonum sensitq sibir
mortem adesses. Suspirans ingemuit: licet autem sceleratissimus esset, de misericordia Dei non desperans, coram omnibus revelando peccatum membra omnia, quibus diabolo obsequium prestiterat, iussit
prescidit et demumu truncum mortuum super bigam poni, ut ubicumque animalia perducerent et subsisterentv, ibi sepelireturw. Quod et factum est. Sepultusque est in Lateranensi ecclesia, et
in signum misericordie consecute sepulchrum ipsius tam ex tumultu ossium, quam ex sudore presagium est morituri pape, sicut in eodem sepulchro est litteris exaratum.
| 999 1000 | |