In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia imperator augustus cunctis Christi fidelibus imperpetuum. Religiosorum et bonorum virorum desideriis ac petitionibus tanto faciliorem adhibere debemus assensum, quanto inde nostrum imperium confirmari ac dilatari et in futuro a summo principe, qui est rex regum et imperator imperatorum, regnum nobis confidimus preparari cęlorum. Notum igitur fieri volumus omnibus nostris, immo Christi fidelibus, tam futuris quam presentibus, quod reverentissimus ac beatus vir Ǒdalricus, sacrosanctę Patauiensis aecclesiae episcopus, predium et hereditatem, quę sibi in loco, qui dicitur Mardingen, in provincia Sueuia, in pago Ǒgesgowe, maiorum suorum successione provenerat, super altare beati Stephani protomartyris, Patauiensis acclesiae patroni, cum omnibus appendiciis et pertinentiis suis, familia scilicet, acclesiis (!), villis, molendinis, agris, pratis, silvis, piscationibus, aquis, pascuis, viis, exitibus et reditibus, cultis et incultis, quesitis et non quesitis, sicut ad eum patrum suorum hereditate descendit, ad utilitatem acclesiae et servitium dei, prout ipse ordinaverit, pro remedio animae suę parentumque suorum ac nostri prosperitate imperii potestativa manu tradidit nostramque clementiam id suscipere atque tueri postulavit, ea videlicet conditione, ut ministri et servientes eius eo iure et lege, qua ceteri beati Stephani ministri ac servientes vivunt, utantur, et ut nullus successorum suorum potestatem habeat id cuiquam in b[e]neficium prestare vel concambio mutare nisi in presentia regis vel imperatoris, qui tunc regnum gubernat. Cuius petitioni tanto clementius annuimus, quanto eam dignam coram deo et hominibus perpendimus, ut, qui oblationis eius tutores atque adiutores existimus, remunerationis quoque eius participes efficiamur. Unde ut hęc traditio firma rataque omni futuro tempore permaneat, nostra imperiali auctoritate precipimus et confirmamus. At si aliquis inimicus dei, quod absit, hoc imperiale edictum temere violare presumpserit, iram dei nostręque potentię vindictam et defensionem sibi non dubitet affuturam. Hęc igitur omnia ut firma illibataque permaneant, kartam presentem nostrę confirmationis testem scribi iussimus, quam, ut infra videtur, manu nostra confirmatam et sigilli [nostri] impressione insignitam omnis generationis tam futurę quam presentis noticię relinquimus.

Signum domni Heinrici Romanorum imperatoris invictissimi. (M.4.) (SI.3.)

Adalbertus cancellarius recognovit.

Actum Patauie anno incarnationis domini millesimo CXI, indictione IIIIa, VIII. kl. ivlii, anno Vo regni Heinrici imperatoris huius nominis quinti, imperii vero primo; in nomine domini nostri Iesv Christi amen.