(C.) In nomine sanctę et individuę trinitatis. Heinricus divina favente clęmentia quartus Romanorum imperator augustus. Si antiquorum insignia ręgum in preceptis sive preceptorum confirmativis aeccl[es]iis dei concedendis imitati fuerimus, divinitus nos inde procul dubio remunerari confidimus. Quapropter fidelium nostrorum tam presentium scilicet quam futurorum magnitudini notum esse volumus, qualiter monasteriu[m] sancti Arnvlfi confessoris Christi preciosissimi per interventum fidelis nostri Berengozi abbatis nostrę auctoritatis privilegio decorare decrevimus, ut, cui aliud beneficium non conferimus, saltem ab aliis Christi fidelibus tradita confirmare studeamus. Precipimus igitur et hoc imperiali nostrę auctoritatis precepto firmissima lęge sancimus, ut in acclesiis (!), villis ac possessionibus, quas a predecessoribus nostris regibus vel imperatoribus, Dagoberto videlicet, Pippino, Karolo, Lǒdeuuico, Arnulfo, Zeindibuoldo vel a tribus Ottonibus atque Cuonrado proavo nostro, prefato monasterio ac fratribus inibi deo famulantibus, sicut in privilegiis eorum cernitur, collatas audivimus, nullius personę magnę vel parvę violentiam patiantur ulterius, sed ex clemęntia salvatoris nostri victum ac vestitum inde superventuris semper consequantur temporibus. Hęc sunt autem acclesię (!) ac villę, quę ad peculiaritatem pertinent abbatis ac fratrum: Mareolas scilicet et Arx ac decimatio acclesię (!) aput Iussiacum, sed et Nugarædum et Uigiacum, Floriacum et Flauiniacum, cella etiam una, quę Aulegium, et altera, quę vocatur Chisniacum, insuper vero triginta mansi cum acclesia (!) et decimatione aput Rumeliacum, Mauriuill[a et]iam et Uicum, Diuillare et Tiliacum, Pomeriolum etiam, cum quo predictum monasterium a beato Leone papa constat esse dotatum, sęd et Millanc et Keirelingun, Uualeno et Cheittingun, quod ab acclesia (!) sancti Chuniberti Colonię pro aliis illuc bonis concambio est mutatum, et quod in villa Uuilere a quodam Bezelino et Uualtero predictis fratribus est datum, vel quod in Dagenheim et Sira, Neuis et Biuera a diversis Christi fidelibus eidem loco antiquitus videtur esse collatum, sed et Buxerias et Caminetum, quod Hildigardis regina cum omni utilitate ad prefatum contulit locum, Laium etiam monasterium, quod Aeua quedam comitissa cum silva, quę vocatur Heis, et cum omni utilitate eiusdem silvę, cum ponte etiam et piscatione ad Campaniolas circa Murt fluvium ad sępedictum tradidit monasterium. Hęc igitur omnia per interventum dilectissimę coniugis nostrę Mathildis reginę necnon Burchardi Monasteriensis, Herimanni Augustensis, Ǒdalrici Constantiensis, Hugonis Brixiensis, Gerhardi Tridentinensis, Mazonis Uirdunensis, venerabilium ępiscoporum, aliorumque fidelium nostrorum ad prebendam fratrum inibi deo famulantium hac nostra imperiali preceptione tali modo d[e]legamus et confirmamus in perpetuum, ut nullus imperator aut rex, nullus ępiscopus aut dux, nullus comes aut iudex, nulla prorsus aeclesiastica sive mundana persona in eisdem bonis aliquam eis violentiam inferat vel aliquem advocatum, nisi ipsi pro qualitate temporum aut diversitate locorum petierint, in eisdem locis ponere presumat, sed, sicut reges et imperatores aliique fideles eadem bona illuc pia devotione contulerant, sic ad peculiarem prebendam eorum integra semper et inconvulsa permaneant. Et ut hoc imperiale nostrę auctoritatis preceptum maiorem firmitatem habere possit in perpetuum, cartam hanc inde conscriptam manu propria subtus firmavimus et sigilli nostri impressione insigniri iussimus.

Signum domni Heinrici (M.9.) quarti Romanorum imperatoris invictissimi.

Burchardus cancellarius et Monasteriensis episcopus recognovit.

(SI.D.)

Data III. non. decembr., anno domini millesimo CXVo, indictione VIIIa, anno regni domni Heinrici XIo, imperii vero (!); actum in Italia in castro Sauiniaco; in dei nomine feliciter amen.