In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus divina favente clemencia Romanorum imperator et semper augustus. Imperatoriam maiestatem nostram decet, ut ex officio nostre a deo solercie commisso ad augmentum sacri imperii vigilem operam inpendamus et precipue super incrementis civitatum excellencie nostre fidelium efficacibus studiis libenter intendamus. Eapropter ad omnium tam presencium quam futurorum deducimus noticiam per presentes, quod nos discrete consideracionis intuitu perpendentes honestatem ac officiosam devocionem civium civitatis Bremensis eorumque fidei digne cupientes respondere, propter eorum deificam et fidelem virilitatem, quam Romano imperio et fidei cristiane utiliter obsequendo exhibuerunt, concedimus eis et civitati Bremensi confirmamus illa iura, que sancte recordacionis Karolus imperator ad instanciam peticionis sancti Willehadi, primi Bremensis ecclesie antistitis, ac ceteri predecessores nostri Romanorum imperatores eidem civitati Bremensi concesserunt. Insuper damus et concedimus eisdem proconsulibus, consulibus et civibus dicte civitatis Bremensis hanc graciam et libertatem, ut, si aliquem iudicem secularem ipsis aut eorum aliquem monere et citare contingat ad comparendum coram eo extra dyocesim Bremensem ad locum, que sedes libera nuncupatur, quod ibi comparere non teneantur, si coram ipso antistite velint stare iuri in illa causa, pro qua citati fuerint. Item damus eis plenam et liberam potestatem pacificandi, protegendi et defendendi una cum eorum antistite stratam nostram regiam, scilicet Wyzeram ex utraque parte littoris a civitate Bremensi predicta usque ad salsum mare, necnon mercatores cum suis navibus et mercimoniis civitatem Bremensem antedictam querentes et ab ea declinantes. Si vero antistitis eorum auxilium ad dictam stratam defendendam habere non potuerint, extunc per se facere possunt absque aliqua contradictione cuiuscumque iusto iudicio contra piratas et predones procedendo. Ceterum propter obsequiorum promptitudinem multasque deificas virtutes, viriles actus et non modicos labores et expensas, quos et quas cives Bremenses per mare suis navibus et per terram fecerunt in passagio ultra mare ad terram sanctam, quando civitas Iherosolimitana tempore preclare recordacionis Heinrici genitoris nostri ab illustribus ducibus Godfrido et Baldewino capta fuerat et obtenta, ubi non modicus populus armatus de dicta civitate et dyocesi Bremensi dicitur interfuisse, proconsules et consules ipsius civitatis Bremensis dignos facimus, hanc graciam et libertatem eis dantes et concedentes, ut se ac eorum vestes et indumenta auro et vario opere, ut militibus est concessum, possint et valeant adornare et adornatum ferre. Et in signum huiusmodi libertatis licenciamus eisdem, quod in eorum civitate Bremensi possunt ymaginem Rolandi ornare clippeo et armis nostris imperialibus. Hic est attendendum, quod, quoniam ex longa temporis antiquitate non solum consuetudines, verum eciam iura plerumque solent inmutari, imperiali caucione decernimus, salva in omnibus imperialis iusticie dignitate, rata hec omnia et convulsa semper haberi et, sicud presenti scripto evidenter expressa sunt, per omnia in posterum illibata conservari. Unde et presentem paginam conscribi iussimus et maiestatis nostre sigillo communiri, statuentes et imperiali auctoritate sancientes, ut nullus dux, nullus marchio, nullus comes, nulla omnino persona parva vel magna, secularis vel ecclesiastica, huic nostre confirmacioni audeat contraire nec aliquo presumpcionis modo apponat eam aliquatenus attemptare. Quod qui fecerit, in ulcionem temeritatis sue componat centum libras auri puri, dimidium imperiali camere et reliquum civitati Bremensi. Huius rei testes sunt: Anna (!) archiepiscopus ecclesie Coloniensis, Rochardus archiepiscopus Maguntinensis, Fredericus episcopus Halberstadensis, Vdo marchio in Brandenborch, Magnus dux Saxonie, Welpo dux Bauarie et alii quamplures.

Datum et actum Maguncie II. ydus maii, indictione quarta, anno domini millesimo CoXI.