Schillmann 168

.. Archiepiscopo Senonensi et suffraganeis ejus, ac dilectis filiis abbatibus, prioribus, prepositis, decanis, archidiaconis, et aliis ecclesiarum prelatis, eorumque capitulis et conventibus seu collegiis universis, tam exemptis quam non exemptis, per Senonensem provinciam constitutis.

Plenus dulcedine ac semper ineffabili affluens pietate patris eterni filius dominus Ihesus Christus circa ecclesiam sanctam catholicam ita sue continuat benignitatis affectum, sic sue roborat protectionis auxilium, ut quam sui commercio sanguinis acquisivit, incessanter custodiat, non solum per angelos celi cives super muros ipsius qui nec die nec nocte taceant constitutos, quin etiam per homines domos luteas habitantes, ut in hujus exilii sic vallata discrimine, accumulatis divine providentie beneficiis superne militie fulciatur presidio, prolisque proprie ministerio non fraudetur. Patet hoc satis anni benignitatis initia cum sequentium temporum serie conferentibus. Nam licet post regressum magnifici redemptoris ad patris gloriam, a qua venerat, illorum fuerit corporali presentia destituta, quos ad ipsius regimen tanquam operis sui vicarios dispositio preposuerat omnium conditoris, successiva substitutione pontificum, superne virtutis favente gratia, felicis habuit perseverantie fulcimentum, et cum pro diversitate locorum et temporum plures oportuerit fieri sacerdotes morte prohibitos permanere, semper pro patribus nati filii qui paternis vestigiis instanter et fideliter inheserunt, ipsam sanctam ecclesiam tam provide quam salubriter gubernarunt. Et quidem hiis diebus felicis recordationis Urbano papa predecessore nostro vi nonas octobris viam universe carnis ingresso, et sicut de largissima Dei pietate confidimus, post labores ad premium evocato, tantique patris defuncti corpore, prout est juris et moris, cum honore et reverentia ecclesiastice tradito sepulture, episcopi, presbyteri et diaconi cardinales, habito super futuri pontificis electione tractatu, in nos tandem, licet immeritos, de legatione quam susceperamus in Angliam redeuntes, et per aliqua terrarum spatia ab apostolica sede remotos, suos oculos injecerunt, nos in ecclesie Romane pontificem eligentes. Cumque demum Perusium venissemus, et insufficientie nostre multiplicis non ignari, tam importabilis oneris ferre sarcinam, tamque eminentis honoris fastigium conscendere merito formidantes, demum ad concordium fratrum instantiam tanto supposuimus oneri humeros imbecilles; sollicitudinem nostram projicientes in illum, et in eo figentes anchoram spei nostre, qui dat lasso virtutem, et hiis qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat, infirma mundi nonnunquam eligens, ut ad sui nominis gloriam fortia queque confundat. Rogamus itaque universitatem vestram, et per Dei misericordiam obsecramus, quatinus pensato prudenter, quod vobis premium superne claritatis acquiritis, si circa nos divina patientia generalis ecclesie regimini presidentes, plene devotionis studium exponatis, ab illo cujus admiranda potentia per gratiam dat esse fortissima que sunt fragilia per naturam, impetretis orationum auxilio ut sollicitudinem nobis ab ipso creditam sic exequamur exemplis et meritis, quod inde accrescat nomini suo gloria, christianus populus salute ac tranquillitate proficiat, et tandem nobis ac vobis eterni luminis claritas illucescat. Ceterum nostri propositi et intentionis existit, ut studentibus vobis sanctam Romanam ecclesiam per effectum operis matrem agnoscere, ac illa per que in suis votis ad honorem Dei et salutem fidelium proficere valeat exercere; nos id favoris et gratie quod in Domino expedire senserimus, circa vos oportuno tempore affectu benivolo exponamus. Dat. Perusii, VIII kalendas martii, anno primo.