Schillmann 1022

.. archiepiscopo Coloniensi.

Coloniensium civium nimis effrenata, si relata veritate nituntur, temeritas non solum fidelitatis debitum, quo tibi et ecclesie Coloniensi tenentur, observantie cultura non colens, verum etiam reverentie filialis officium inofficiose preteriens et omnem prorsus legem abhorrens, ad nostrum delata nuper auditum, horroris materiam audientibus attulit et causam nimirum multe turbationis ingessit de presumptis in te per eos inaudite presumptionis excessibus, nobis et fratribus nostris patienti compatiendum suggerens, et in eos presertim excedentibus condolendum, quod ipsi, cum gravi animarum suarum periculo, se gravibus irretivere criminibus, ignominiose resperserunt perditionis infamia, et facies suas tante note ignominia repleverunt. Sicut ergo habet communis circa predicta relatio, cum tu in archiepiscopali Coloniensi palatio inopinati non previdens casus eventum, quem nullius eventurum hactenus exempli similitudo predixerat, cujusque tibi conjecturam nulla contra te civium ipsorum aperta turbatio seu quevis diffidatio vel tua erga ipsos demerita incedebant, more solito imminentibus tibi vacans negotiis morareris, cives ipsi et nonnulli sequaces eorum te, spiritualem patrem ipsorum et temporalem dominum, persequentes, spiritu concitati nequitie ac diabolico fervore commoti, Deique timore postposito et debite fidelitatis federe violato, in dictum palatium, licet multe immunitatis privilegio, ut dicitur, insignitum, invasione temeraria subito irruentes, in personam tuam sacrilegas manus injicere, teque ausu nefario capere, captumque ac contumeliis probrosis affectum, et probris contumeliosis illusum, veluti reum mortis deducere per plateas, et demum in quadam domo captivum, nobili viro .., domino de Falkemberg, germano tuo, in augmentum sceleris, nichilominus captivato, tamdiu sub arta detinere custodia presumpserunt, donec prestitisti corporaliter juramentum, quod super hiis per te vel per alium querimoniam non deponeres contra eos, nec aliquid ipsis propterea gravamen inferres vel procurares inferri, quinimmo ad ipsorum absolutionem pro posse tuo fideliter laborares. Nos igitur, qui fratrum et coepiscoporum nostrorum offensas proprias reputamus, illatas tibi tam graves, tam atroces et enormes injurias non tam in tuum obprobrium, quam in illius contemptum cedere, qui evangelica veritate testante, se in suis ministris recipi testatur et sperni, nec minus in predicte Coloniensis ecclesiastice libertatis grande dispendium vergere non indigne pensantes, ac volentes propterea superinductum contra hec jusjurandi vinculum, quo te detentus in carcere, ut predicitur, obligasti, de apostolice dissolvere plenitudine potestatis, te, veris existentibus supradictis, ab hujusmodi juramento, quo tam grandi malefactorum astutia diceris obligatus, ut, eo non obstante, jus tuum super predictis prosequi libere valeas, sicut, hujusmodi juramento non prestito, id licite facere potuisses, nec propterea reatum perjurii seu quamvis infamie notam incurras, cum trahi non debeat ad coacte voluntatis obprobrium, quod illicita conditio necessitatis extorsit, auctoritate presentium duximus absolvendum. Datum apud Urbemveterem, VII idus martii, anno III°.