Epistolae variorum

Treffernummer 2 von 3

MGH Epp. 9 Laud2

Nummer: Laud2
Inhalt: Ep. formata für den Priester Ursio, der vor den Normannen fliehen will.
Datierung: 866-879, 865 ?
Region: Westfr.
Absender: B. Johannes von Cambrai (866-879)
Adressat: Mitbischöfe
Incipit: Permaximo scelerum pondere praegravati, non
Überlieferung: Sammlung (Formulae codicis Laudunensis)
Hs(s):
  • Paris, BnF, Lat. 11379 fol. 28r-v
  • 9.-10. Jh.. Laon
  • Lit.: Siehe oben Laud1■.
  • Druck(e):
  • Sirmond, Concilia Galliae 2 (1629) S. 668 Nr. 4
  • Mansi 16 (1771) Sp. 889 (nach Sirmond)
  • Gousset, Actes 1 (1842) S. 278 f. (nach Sirmond)
  • Migne PL 129 (1879) Sp. 1391 f. (nach Mansi)
  • MGH Formulae (1886) S. 519 Nr. 15 (nach Sirmond)
  • Regest(en):
  • ---
  • Literatur:
  • van Rhijn, Shepherds (2007) S. 176, S. 179
  • Contreni, The Laon Formulary (1973, 22011) S. 2
  • Rudolf Pokorny, ‚Hispana Gallica’ oder ‚Hispana Rhenana’? Bernhar von Worms als erster Besitzer des Wiener Codex ÖNB 411, in: ZRG KA 101 (2015) S. 1-53, hier S. 27 Anm. 86
  • Bemerkungen:
  • Text liegt vor.
  • Der Brief ist nicht eindeutig zu datieren, die im Brief genannte Indiktion 13, die auch mit der genannten Summe übereinstimmt, passt für die Jahre 865 und 880 und damit nicht zu den uns bekannten Daten des Episkopats. Da in dem Schreiben erwähnt wird, dass Ursio unter Johannes’ Vorgänger Teudericus (831/32-863) geweiht wurde, ist eher an 865 zu denken, zumal Johannes da schon im Amt gewesen sein könnte.
  • D’Haenens, Les invasions (1967) erwähnt den Brief nicht. Ein ähnlicher Fall findet sich in dem Schreiben des B. Hilmerad von Amiens an B. Franco, siehe oben Fran3■.
  • Laud2 Text

    Johannes von Cambrai 866-879, 865 ?

    Text nach P mit Ergänzungen an unleserlichen Stellen nach Si und MGH Formulae (in runden Klammern).

    Π/LXXX[a][1] Υ/CCCC A/I Π/LXXX Ι/X Π/LXXX Ç/CC A/I. (Indictione XIII[b].) A/I M/XL H/XL N/L. Omnibus sanctae matris ecclesiae (fidelibus[c] pio solli)citudinis studio filiorum ipsius curam gerentibus[d] Iohannes[2] Camerace(nsis sanctae) matris ecclesiae episcoporum extimus in occiduę prosperitatis trip(udium).

    Permaximo scelerum pondere praegravati non solum paganorum, verum etiam pseudochristianorum creberrimis atterrimur infestationibus, quocirca gregem divina nostrae sollicitudinis[e] providentia commissum intra propri(etatis)[f] septa pastoralis nequid[g] regere vigilantia. E quibus praesens[h] sacerdos, Ursio[3] vocabulo, a beatae recordationis praedecessore (nostro) domno Teuderico[4] apud matrem ecclesiam nostram per omnes gradus canonice promotus religioseque, dum licuit, conversatus, suppliciter efflagitavit litteras Grecorum elementis inpraevaricabilibus sanctissimi Niceni concilii decretis[5] roboratas nostra pastorali indulgentia sibi largiri, quibus munitus dimitti et, quocumque sibi repperisset locum, posset canonice recipi ac ministerium divinitus sibi concessum peragere. Nos igitur huiusmodi petitionem suscipientes nostrae etiam atque ipsius miseriae condolentes omnique carentem dolo cognoscentes migrandi facultatem liberalissime indulsimus, eminentiam vestram, ad quos pervenerit, obnixe exposcentes, ut in sacrosancto vestrae paternitatis gremio eum suscipientes (mini)sterii sui officium infra infra vestram diocesim celebrare sinatis. (Ut vero) hi nostrae parvitatis apices verius credantur, Grecorum (elementa c)um[i] suis supputationibus inseruimus. Patris videlicet primam (Π/LXXX[j]), filii quoque primam[k] Υ/CCCC, sancti spiritus A/I, Petri etiam apostolorum principis primam Π/LXXX, nostri quin etiam nominis primam I/X, et quoniam ignoramus, cuius pontificis diocesim nominatim (adire) debeat aut valeat, pro speciali littera nominis episcopi, que hoc loco deberet esse secunda, generalis ibidem nominis secundam ponimus, quae est Π/LXXX, quę similiter significat octoginta. Istius (ipsius[l]) fratris tertiam Ç/CC[m], quartam nihilominus urbis nostrae (litteram) A/I cum indictione instantis anni XIII, subnectentes A/I M/XL H/VIII N/L. Ideo vero haec innexa sunt, ne forte beatitudinis vestrae pura quae est in Christo simplicitas aliquo fraudis obnubiletur[n] accessu, et ut profecto sciatis hunc fratrem neque fuga lapsum nec alicuius criminis nevo fuscatum, sed instan(te) Nrotmannorum[o] feritate nolenter propulsum. Valeat sanctitas vestra superno propitiante Christi clementia munita pręsidio.

    Summa numerorum epistolae DCCCCLXIIII[6].

    a. die römischen Zahlen stehen jeweils über den griechischen Buchstaben P.

    b. so Si, vermutlich aus dem Text unten Z. ■ übernommen, in P scheint eher ill. zu stehen.

    c. pastoribus erg. Si.

    d. über der Zeile P.

    e. sollicitudini P.

    f. proprii ovilis erg. Si.

    g. so P. für nequit.

    h. folgt ein unleserliches Wort von ca. 5 Buchstaben P.

    i. numerum erg. Si.

    j. die römischen Zahlen stehen jeweils über den griechischen Buchstaben P.

    k. secundam P.

    l. insuper erg. Si.

    m. korr. aus CCC P.

    n. Endung -ur radiert P.

    o. so P.

    1. Zur Erläuterung der Verschlüsselung siehe oben S. ■.

    2. Johannes, B. von Cambrai (866-879).

    3. Nicht identifiziert.

    4. Teudericus, B. von Cambrai (831-862).

    5. Siehe dazu oben S. ■.

    6. Die Summe 964 entspricht den im Text angeführten Zahlen.

    zitierbarer Link zu diesem Datensatz: http://localhost:8090/exist/rest/db/mss/epp/epp_9/bin/epp_db_search.xql?id=Laud2

    Sammlungskontext anzeigen

    zurück zur Übersicht

    vorheriger Treffer

    nächster Treffer

    zurück zum Suchformular