Treffernummer 2 von 3
MGH Epp. 9 Laud2
Nummer: | Laud2 |
Inhalt: | Ep. formata für den Priester Ursio, der vor den Normannen fliehen will. |
Datierung: | 866-879, 865 ? |
Region: | Westfr. |
Absender: | B. Johannes von Cambrai (866-879) |
Adressat: | Mitbischöfe |
Incipit: | Permaximo scelerum pondere praegravati, non |
Überlieferung: | Sammlung (Formulae codicis Laudunensis) |
Hs(s): |
|
Druck(e): |
|
Regest(en): |
|
Literatur: |
|
Bemerkungen: |
|
Laud2 Text
Johannes von Cambrai 866-879, 865 ?
Text nach P mit Ergänzungen an unleserlichen Stellen nach Si und MGH Formulae (in runden Klammern).
Π/LXXX[a][1] Υ/CCCC A/I Π/LXXX Ι/X Π/LXXX Ç/CC A/I. (Indictione XIII[b].) A/I M/XL H/XL N/L. Omnibus sanctae matris ecclesiae (fidelibus[c] pio solli)citudinis studio filiorum ipsius curam gerentibus[d] Iohannes[2] Camerace(nsis sanctae) matris ecclesiae episcoporum extimus in occiduę prosperitatis trip(udium).
Permaximo scelerum pondere praegravati non solum paganorum, verum etiam pseudochristianorum creberrimis atterrimur infestationibus, quocirca gregem divina nostrae sollicitudinis[e] providentia commissum intra propri(etatis)[f] septa pastoralis nequid[g] regere vigilantia. E quibus praesens[h] sacerdos, Ursio[3] vocabulo, a beatae recordationis praedecessore (nostro) domno Teuderico[4] apud matrem ecclesiam nostram per omnes gradus canonice promotus religioseque, dum licuit, conversatus, suppliciter efflagitavit litteras Grecorum elementis inpraevaricabilibus sanctissimi Niceni concilii decretis[5] roboratas nostra pastorali indulgentia sibi largiri, quibus munitus dimitti et, quocumque sibi repperisset locum, posset canonice recipi ac ministerium divinitus sibi concessum peragere. Nos igitur huiusmodi petitionem suscipientes nostrae etiam atque ipsius miseriae condolentes omnique carentem dolo cognoscentes migrandi facultatem liberalissime indulsimus, eminentiam vestram, ad quos pervenerit, obnixe exposcentes, ut in sacrosancto vestrae paternitatis gremio eum suscipientes (mini)sterii sui officium infra infra vestram diocesim celebrare sinatis. (Ut vero) hi nostrae parvitatis apices verius credantur, Grecorum (elementa c)um[i] suis supputationibus inseruimus. Patris videlicet primam (Π/LXXX[j]), filii quoque primam[k] Υ/CCCC, sancti spiritus A/I, Petri etiam apostolorum principis primam Π/LXXX, nostri quin etiam nominis primam I/X, et quoniam ignoramus, cuius pontificis diocesim nominatim (adire) debeat aut valeat, pro speciali littera nominis episcopi, que hoc loco deberet esse secunda, generalis ibidem nominis secundam ponimus, quae est Π/LXXX, quę similiter significat octoginta. Istius (ipsius[l]) fratris tertiam Ç/CC[m], quartam nihilominus urbis nostrae (litteram) A/I cum indictione instantis anni XIII, subnectentes A/I M/XL H/VIII N/L. Ideo vero haec innexa sunt, ne forte beatitudinis vestrae pura quae est in Christo simplicitas aliquo fraudis obnubiletur[n] accessu, et ut profecto sciatis hunc fratrem neque fuga lapsum nec alicuius criminis nevo fuscatum, sed instan(te) Nrotmannorum[o] feritate nolenter propulsum. Valeat sanctitas vestra superno propitiante Christi clementia munita pręsidio.
Summa numerorum epistolae DCCCCLXIIII[6].
zitierbarer Link zu diesem Datensatz: http://localhost:8090/exist/rest/db/mss/epp/epp_9/bin/epp_db_search.xql?id=Laud2
a. die römischen Zahlen stehen jeweils über den griechischen Buchstaben P.
b. so Si, vermutlich aus dem Text unten Z. ■ übernommen, in P scheint eher ill. zu stehen.
c. pastoribus erg. Si.
d. über der Zeile P.
e. sollicitudini P.
f. proprii ovilis erg. Si.
g. so P. für nequit.
h. folgt ein unleserliches Wort von ca. 5 Buchstaben P.
i. numerum erg. Si.
j. die römischen Zahlen stehen jeweils über den griechischen Buchstaben P.
k. secundam P.
l. insuper erg. Si.
m. korr. aus CCC P.
n. Endung -ur radiert P.
o. so P.